ไปรษณีย์รับรอง คือ
สัทอักษรสากล: [prai sa nī rap røng] การออกเสียง:
"ไปรษณีย์รับรอง" การใช้"ไปรษณีย์รับรอง" อังกฤษ
ความหมาย
มือถือ
- น. ไปรษณีย์พิเศษอย่างหนึ่งซึ่งรับฝากและนำจ่ายไปรษณียภัณฑ์โดยมีหลักฐานการรับฝากและนำจ่ายใช้เฉพาะกิจการไปรษณีย์ในประเทศเท่านั้น.
- ไป ก. เคลื่อนออกจากที่, ใช้ตรงกันข้ามกับ มา, เป็นคำประกอบท้ายกริยาหมายความว่า เรื่อยไป, ไม่หยุด, เช่น ทำไป กินไป,
- ไปรษณีย ไปฺรสะนียะ-, ไปฺรสะนี น. วิธีการส่งหนังสือและหีบห่อสิ่งของเป็นต้นโดยมีองค์การที่ตั้งขึ้นเป็นเจ้าหน้าที่รับส่ง. ( ส. เปฺรษณีย).
- ไปรษณีย์ ไปฺรสะนียะ-, ไปฺรสะนี น. วิธีการส่งหนังสือและหีบห่อสิ่งของเป็นต้นโดยมีองค์การที่ตั้งขึ้นเป็นเจ้าหน้าที่รับส่ง. ( ส. เปฺรษณีย).
- ปร ปะระ-, ปอระ- ว. อื่น, ใช้เป็นบทหน้าสมาส เช่น ปรปักษ์ ปรโลก. ( ป. ).
- รับ ก. ยื่นมือออกถือเอาสิ่งของที่ผู้อื่นส่งให้ เช่น รับของ รับเงิน, ถือเอาสิ่งของที่ผู้อื่นส่งมาให้ เช่น รับจดหมาย รับพัสดุภัณฑ์, ไปพบ ณ
- รับรอง ก. รับประกัน เช่น รับรองว่าเป็นของแท้; ต้อนรับ เช่น รับรองแขกเมือง.
- บร บอระ- ( แบบ ; กลอน ) น. ฝ่ายอื่น เช่น บรเทศ, ข้าศึก เช่น บรปักษ์. ( ป. , ส. ปร).
- รอ ๑ น. หลักปักกันกระแสน้ำ เช่น ทำรอกันตลิ่งพัง. ๒ ก. คอย เช่น รอรถ รอเรือ; ยับยั้ง เช่น รอการพิจารณาไว้ก่อน รอการลงอาญาไว้ก่อน; เกือบจด, จ่อ,
- รอง ๑ ก. รับรวมของเหลวหรือสิ่งอื่นที่ไหลตกลงมา เช่น รองน้ำ; ต้านทานค้ำจุนให้คงอยู่ เช่น รองหัวเข็ม, หนุนให้สูงขึ้น เช่น เอาไม้รองโต๊ะรองตู้, รองรับ
- อง น. คำนำหน้านามของบุคคลซึ่งเป็นเชื้อพระวงศ์ของกษัตริย์ญวน เช่น องเชียงสือ องเชียงชุน,
- ไปรษณีย- ไปฺรสะนียะ-, ไปฺรสะนี น. วิธีการส่งหนังสือและหีบห่อสิ่งของเป็นต้นโดยมีองค์การที่ตั้งขึ้นเป็นเจ้าหน้าที่รับส่ง. (ส. เปฺรษณีย).
- บุรุษไปรษณีย์ n. ผู้ที่ทำหน้าที่ส่งจดหมายและสิ่งของอื่นๆ ทางไปรษณีย์ clf.: คน
- ไปรษณีย์ท้องถิ่น ไปรษณีย์ ที่ทำการไปรษณีย์ ที่ทำการไปรษณีย์ท้องถิ่น
- คุณไปรษณีย์ บุรุษไปรษณีย์ พนักงานไปรษณีย์
- ตู้ไปรษณีย์ n. ตู้สำหรับสอดจดหมาย กั้นให้เป็นช่องๆ ของกรมไปรษณีย์โทรเลข ชื่อพ้อง: ตู้ป.ณ. ตัวอย่างการใช้: ทุกๆ อาทิตย์เธอจะต้องนำจดหมายไปทิ้งที่ตู้ไปรษณีย์ clf.: ตู้