ไปศาจ คือ

• น. ปิศาจ เช่น ก็ยังไปศาจผีเสื้อเนื้อแลนก. (ม. คำหลวง วนปเวสน์).

• ไป     ก. เคลื่อนออกจากที่, ใช้ตรงกันข้ามกับ มา, เป็นคำประกอบท้ายกริยาหมายความว่า เรื่อยไป, ไม่หยุด, เช่น ทำไป กินไป,
• ไปศาล    ขึ้นศาล ขึ้นโรงขึ้นศาล
• การไปศาล    การปรากฎตัว
• ฉุปศาสตร์    ฉุปะสาด น. วิชาว่าด้วยการสงคราม. (ส.).
• ศิลปศาสตร์    น. วิชาต่าง ๆ ซึ่งไม่ใช่วิชาทางเทคนิค หรือทางอาชีพ เช่น ภาษาศาสตร์ ปรัชญา ประวัติศาสตร์; ตำราว่าด้วยวิชาความรู้ต่าง ๆ ในสมัยก่อนพุทธกาล มี ๑๘ ประการ ได้แก่ ๑. สูติ วิชาฟังเสียงคนเสียงสัตว์รู้ว่าดีห
• ปศุ    ปะสุ น. สัตว์เลี้ยงสำหรับใช้แรงงาน เช่น ช้าง ม้า วัว ควาย บางทีก็รวมถึงสัตว์เลี้ยงที่ใช้เป็นอาหารด้วย เช่น แพะ แกะ หมู, มักใช้ประกอบคำ สัตว์ เป็น ปศุสัตว์. (ส.; ป. ปสุ).
• ศิลปศาสตรบัณฑิต    ศศ.บ.
• ศิลปศาสตร์บัณฑิต    ปริญญาตรี อักษรศาสตร์บัณฑิต
• บิศาจ    น. ปิศาจ, ปีศาจ, ผี. (ส. ปิศาจ; ป. ปิสาจ).
• ปิศาจ    น. ผี, ลักษณนามว่า ตน, ปีศาจ ก็ว่า. (ส.; ป. ปิสาจ).
• ปีศาจ    น. ผี, ลักษณนามว่า ตน, ปิศาจ ก็ว่า. (ส.; ป. ปิสาจ).
• เรือปีศาจ    เรือผีสิง เรือฟลายอิงดัตช์แมน
• เศาจ    เสาจะ- น. ความสะอาด, ความบริสุทธิ์; การชำระล้าง; ความซื่อตรง. (ส. เศาจ, เศาจฺย; ป. โสเจยฺย).
• เศาจ-    เสาจะ- น. ความสะอาด, ความบริสุทธิ์; การชำระล้าง; ความซื่อตรง. (ส. เศาจ, เศาจฺย; ป. โสเจยฺย).
• ปิศาจบดี    ปิสาจะบอดี น. นายผี คือ พระศิวะ.