ไป๊ป์ คือ
"ไป๊ป์" อังกฤษ"ไป๊ป์" จีน
- ไป ก. เคลื่อนออกจากที่, ใช้ตรงกันข้ามกับ มา, เป็นคำประกอบท้ายกริยาหมายความว่า เรื่อยไป, ไม่หยุด, เช่น ทำไป กินไป,
- ปั่นออกไป หมุนออกไป
- ป้อนเข้าไป ป้อนเข้า หยอดเข้าไป
- ช่วยให้ปีนขึ้นไป ช่วยให้ไต่ขึ้นไป
- (ป.) มาจากภาษาบาลี [หมายเหตุ: มาจาก ตะเลง]
- ป. 1) n. ผู้สอบความรู้พระปริยัติธรรมสายบาลีได้ตามหลักสูตรตั้งแต่ 3 ประโยคขึ้นไป ชื่อพ้อง: เปรียญ 2) n. ชื่อพ้อง: ปลัดอำเภอ 3) n. ชื่อพ้อง: ประถมศึกษา
- ปิ๊ หี จิ๋ม หม้อ
- ปี น. เวลาชั่วโลกโคจรรอบดวงอาทิตย์ครั้งหนึ่งราว ๓๖๕ วัน; เวลา ๑๒ เดือนตามสุริยคติ.
- ปี่ น. เครื่องดนตรีประเภทเป่าลมอย่างหนึ่งที่ใช้ลิ้น ตัวปี่หรือเลาปี่มักทำด้วยไม้แก่น เช่น ไม้ชิงชัน ไม้พะยูง มีลักษณะค่อนข้างยาว ป่องตรงกลาง หัวท้ายบานออกเล็กน้อย ภายในเลาปี่เจาะรูกลวงตลอดตั้งแต่หัวจดท้
- ปี้ ๑ (โบ) น. กระเบื้องถ้วยหรือทองเหลืองหรือแก้วทำเป็นเครื่องหมายสำหรับใช้แทนเงินในบ่อนเบี้ย; ครั่งประทับตราที่ผูกข้อมือจีนครั้งก่อนเป็นสำคัญว่าได้เสียเงินค่าราชการแล้ว; โดยปริยายหมายความว่า ความดี ความ
- ปี๋ ๑ น. การเล่นพนันงวดหนึ่ง คือ เฉ่งเงินกันเมื่อหมดเบี้ยครั้งหนึ่ง (มักใช้แก่การเล่นไพ่ไทย). ๒ ว. มักใช้ประกอบคำอื่น หมายความว่า ยิ่งกว่าปรกติ เช่น ดำปี๋ เค็มปี๋ แน่นปี๋.
- ปุ ๑ ว. เสียงดังเช่นนั้น. ๒ ก. ปะ เช่น เอาไม้ไปปุฝาเรือน.
- ปุ๊ ว. เสียงดังเช่นนั้น.
- ปู ๑ น. ชื่อสัตว์ไม่มีกระดูกสันหลังในชั้น Crustacea มีรยางค์ขา ๕ คู่ คู่แรกเป็นก้าม รยางค์ที่ปล้องท้องไม่ใช้ในการว่ายน้ำ มีหลายวงศ์ เช่น ปูดำหรือปูทะเล ปูม้า ปูแสม; ชื่อหนึ่งของดาวฤกษ์บุษยะ มี ๕ ดวง, ด
- ปู่ น. พ่อของพ่อ, ผัวของย่า, ญาติผู้ชายหรือชายที่นับถือชั้นปู่.