ไพรเราะ คือ
- ไพ ( โบ ) น. มาตราเงินตามวิธีประเพณี ๒ อัฐ เท่ากับ ๑ ไพ.
- ไพร ไพฺร น. ป่า; ขอบ, ริม, เรียกตอกเส้นกลม ๆ ที่อยู่ใต้ขอบกระบุงกระจาดเป็นต้น ว่า ตอกไพร.
- พร พอน น. คำแสดงความปรารถนาให้ประสบสิ่งที่เป็นสิริมงคล เช่น ให้พร ถวายพระพร, สิ่งที่ขอเลือกเอาตามประสงค์ เช่น ขอพร. ( ป. วร).
- เรา ก. เคาะหรือต่อยริมออกทีละน้อยเพื่อให้ได้รูปตามต้องการ เช่น เอาไม้เราะตาตุ่ม เวลาเดินลงส้น เราะกระเบื้อง เราะปากขวด, กะเทาะให้แตกออกจากกัน เช่น
- เราะ ๑ น. ไม้ไผ่เป็นต้นเหลาเป็นซี่กลม ๆ ถักให้ติดกันเป็นผืน สำหรับล้อมปลา. ๒ ก. เคาะหรือต่อยริมออกทีละน้อยเพื่อให้ได้รูปตามต้องการ เช่น
- รา ๑ น. ไม้ที่กระหนาบอยู่ใต้ท้องพรึงรับพื้นเรือนเพื่อไม่ให้พื้นอ่อน อยู่ระหว่างรอด; ไม้จีมเสาที่ปากหลุมซึ่งยังไม่ได้กลบดินเพื่อกันไม่ให้โอนเอน
- ไพเราะเพราะพริ้ง เพราะพริ้ง เสนาะ ไพเราะ
- ไพเราะ ว. เพราะ, เสนาะ, น่าฟัง. (แผลงมาจาก พิเราะ).
- ความไพเราะเพราะพริ้ง ความเพราะ ความไพเราะ ความไพเราะเสนาะหู
- คําไพเราะ คําหวาน
- ไพเราะขึ้น กลมกล่อมขึ้น ขจัดกลิ่น ทำให้นิ่ม ทำให้หอม ทำให้อ่อน ทำให้เป็นกรดน้อยลง นิ่มนวลขึ้น บรรเทา หวานขึ้น หอมขึ้น เพิ่มคุณค่า เพิ่มเงินเดิมพัน
- ไม่ไพเราะ ตะปุ่มตะป่ำ มีก้อนหินมาก มีผิวขรุขระ มีพายุ แสบแก้วหู
- ไพรีทรินสังเคราะห์ สารสังเคราะห์คล้ายไพรีทริน ไพรีทรอยด์
- ความไพเราะ ความหวาน มธุร มธุระ ความเพราะ ความไพเราะเพราะพริ้ง ความไพเราะเสนาะหู
- ซึ่งมีเสียงไพเราะ เกี่ยวกับดนตรี