ไฟประลัยกัลป์ คือ

• น. ไฟกัลป์.

• ไฟ     น. ชื่อธาตุอย่างหนึ่งในธาตุทั้ง ๔ คือ ดิน น้ำ ไฟ ลม; ผลจากปฏิกิริยาเคมีซึ่งก่อให้เกิดความร้อน แสงสว่าง และเปลว คือ กลุ่มแก๊สที่กำลังลุกไหม้
• ปร     ปะระ-, ปอระ- ว. อื่น, ใช้เป็นบทหน้าสมาส เช่น ปรปักษ์ ปรโลก. ( ป. ).
• ประ     ปฺระ ใช้เติมหน้าคำอื่นเพื่อให้คำหนักแน่นขึ้น เช่น ชิด เป็น ประชิด, ท้วง เป็น ประท้วง; คำที่แผลงมาจาก ผ เช่น ผทม เป็น ประทม แล้วแผลง ประ เป็น บรร
• ประลัย     น. ความตาย, ความฉิบหาย, ความป่นปี้, ความย่อยยับไป. ( ส. ปฺรลย; ป. ปลย).
• ประลัยกัลป์     น. บรรลัยกัลป์.
• ระ     ก. กระทบเรียดไป เช่น เอาไม้ระรั้วสังกะสี.
• ลัย     ไล, ไลยะ- น. จังหวะ (ใช้แก่ดนตรี); ที่อาศัย โดยมากมักเติมอุปสรรคข้างหน้า เช่น อาลัย; การหายไป โดยมากมักเติมอุปสรรคข้างหน้า เช่น วิลัย บรรลัย. (
• ยก     ๑ ก. เอาขึ้นให้สูงจากที่เดิมทั้งโดยตรงและโดยปริยาย; เคลื่อนไป, พากันไป, เช่น ยกทัพ ยกพวก; งดเว้น, เพิกถอน, เช่น ยกโทษ ยกภาษี ยกคำสั่ง; มอบ เช่น
• กัลป     กันละปะ-, กัน น. กัป, อายุของโลกตั้งแต่เมื่อพระพรหมสร้างเสร็จจนถึงเวลาที่ไฟประลัยกัลป์ล้างโลก ซึ่งได้แก่ช่วงเวลากลางวัน วันหนึ่งของพระพรหม คือ
• กัลป์     กันละปะ-, กัน น. กัป, อายุของโลกตั้งแต่เมื่อพระพรหมสร้างเสร็จจนถึงเวลาที่ไฟประลัยกัลป์ล้างโลก ซึ่งได้แก่ช่วงเวลากลางวัน วันหนึ่งของพระพรหม คือ
• ไฟปรารถนา    กำหนัด ไฟสวาท ไฟกำหนัด ไฟพิศวาส ไฟโลกีย์ ความกำหนัด แรงปรารถนา
• ไฟป่า    n. ไฟที่ไหม้ในบริเวณป่า ตัวอย่างการใช้: กลิ่นไอของหญ้าที่ถูกไฟป่าเผาเมื่อไม่นานมานี้ยังคงอบอวลอยู่ทั่วบริเวณทุ่งกว้าง
• ไฟบรรลัยกัลป์    น. ไฟกัลป์.
• นารายณ์ประลองศิลป์    น. ชื่อกลบทชนิดหนึ่ง.
• นักดับไฟป่า    เจ้าหน้าที่ดับไฟป่า