ไม่มีถุงเท้า คือ

• ขาเปล่า

• ไม่     ว. มิ, คำปฏิเสธความหมายของคำที่อยู่ถัดไป เช่น ไม่กิน ไม่ดี, ถ้าอยู่ท้ายคำ ต้องมีคำ หา อยู่หน้า เช่น หากินไม่.
• ไม่มี     v. ไม่ปรากฏอยู่ คำตรงข้าม: มี ตัวอย่างการใช้: ภายในห้องไม่มีใครอยู่เลยแม้แต่คนเดียว
• มี     ว. รวย เช่น เขาเป็นคนมี ไม่ใช่คนจน, ไม่เปล่า, ไม่ว่าง, เช่น ในหม้อมีข้าว ในห้องน้ำมีคน. ก. ถือเป็นเจ้าของ, อยู่ในครอบครอง, เช่น มีเงิน มีลูก,
• มีถุง     มีถุงหน้าท้องสำหรับแบกลูกอ่อน
• ถุง     น. เครื่องใช้สำหรับใส่สิ่งของ ทำด้วยผ้าหรือกระดาษเป็นต้น ก้นปิด ปากเปิด บางชนิดที่ปากมีหูรูดหรือหูหิ้ว, เรียกเครื่องใช้สำหรับสวมมือสวมเท้า
• ถุงเท้า     n. สิ่งที่ใช้สวมเท้า มีลักษณะยืดและหดได้ ชื่อพ้อง: ถุงสวมเท้า, ถุงพระบาท คำตรงข้าม: ถุงมือ ตัวอย่างการใช้:
• เท     ก. ตะแคงหรือเอียงภาชนะเพื่อให้สิ่งที่อยู่ในนั้นไหลลงไปหรือออกไป เช่น เทน้ำ เทขยะ, โดยปริยายหมายถึงกิริยาอาการคล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น ฝนตกลงมามาก ๆ
• เท้า     น. ตีน (ใช้ในความสุภาพ), เรียกขาโต๊ะหรือขาตู้. ก. ยัน เช่น ยืนเอามือเท้าโต๊ะ เอามือเท้าเอว; อ้างถึง เช่น เท้าความ.
• ท้า     ก. ชวนขันสู้ เช่น ท้าพนัน ท้ารบ.
• ไม่มีรองเท้า    เท้าเปล่า
• ไม่มีถ้อยคํา    ใบ้ มีเสียงที่ไม่ใช่เสียงร้อง ไม่พูด ไม่ออกเสียง ไร้เสียง
• ไม่ใส่รองเท้า    ตีนเปล่า เท้าเปล่า
• ถี่เท้า    (กลอน) ว. เดินเร็ว.
• ไม่มีใครเทียบเท่า    ยอดเยี่ยมกว่า
• ไม่มีใครเทียมเท่า    ซึ่งติดไฟได้ โดยไม่ต้องใช้ไม้ขีดไฟ เทียบไม่ติด ไม่ต้องใช้ไม้ขีดไฟ ไม่มีทางสู้ได้ ไม่มีที่เปรียบ ไม่มีที่เปรียบเทียบ ไม่มีที่เปรียบเทียบได้ ไม่มีใครเปรียบเทียบได้ ไม่มีใครเสมอเหมือน

• ผมต้องไปซักผ้าแล้วก็อย่างอื่นอีก ผมไม่มีถุงเท้าจะใส่แล้ว
• ข้าไม่มีถุงเท้า กางเกงขี่ม้า และชุดยิงธนูให้ออกไปข้างนอกเลย