ไม่มีสามัญสํานึก คือ

• ไร้เหตุผล
  ไม่คุมสติ
  ไร้จิตสํานึก

• ไม่     ว. มิ, คำปฏิเสธความหมายของคำที่อยู่ถัดไป เช่น ไม่กิน ไม่ดี, ถ้าอยู่ท้ายคำ ต้องมีคำ หา อยู่หน้า เช่น หากินไม่.
• ไม่มี     v. ไม่ปรากฏอยู่ คำตรงข้าม: มี ตัวอย่างการใช้: ภายในห้องไม่มีใครอยู่เลยแม้แต่คนเดียว
• มี     ว. รวย เช่น เขาเป็นคนมี ไม่ใช่คนจน, ไม่เปล่า, ไม่ว่าง, เช่น ในหม้อมีข้าว ในห้องน้ำมีคน. ก. ถือเป็นเจ้าของ, อยู่ในครอบครอง, เช่น มีเงิน มีลูก,
• สา     ๑ น. หมา. ( ป. ; ส. ศฺวนฺ). ๒ ( ถิ่น-พายัพ ) น. ต้นกระสา. ( ดู กระสา ๓ ), ชื่อกระดาษที่ทำจากเปลือกต้นกระสา ใช้ทำร่มเป็นต้น เรียกว่า
• สาม     สามะ-, สามมะ- น. บทสรรเสริญ; การสรรเสริญ. ( ส. ). ๑ น. จำนวนสองบวกหนึ่ง; ชื่อเดือนจันทรคติ เรียกว่า เดือน ๓ ตกในราวเดือนกุมภาพันธ์.
• สามัญ     สามันยะ- น. ความเป็นสมณะ เช่น สามัญผล. ( ป. สามญฺ; ส. ศฺรามณฺย). ๒ สามัน ว. ปรกติ, ธรรมดา, เช่น ชนชั้นสามัญ คนสามัญ. ( ป. สามญฺ; ส.
• สามัญสํานึก     สํานึก ความสามารถคิดและตัดสินใจได้อย่างสมเหตุผล / เป็นไปได้
• สํานึก     สํานึกตัว สํานึกผิด คิด ตระหนัก ได้คิด รู้ สติ สามัญสํานึก รับรู้ รู้ตัว สัมผัสรู้ รู้สึกผิด รู้สึก
• นึก     ก. คิด เช่น นึกถึงความหลัง นึกถึงอนาคต นึกไม่ถึง, คิดขึ้นมาในฉับพลัน เช่น นึกขึ้นมาได้.
• การมีสามัญสํานึก    การมีสติปัญญา
• สามัญสำนึก    น. ความสำนึกหรือความเฉลียวใจที่คนปรกติธรรมดาทั่วไปควรจะต้องรู้โดยไม่จำเป็นต้องได้รับคำแนะนำสั่งสอน เช่น ทำอะไรให้มีสามัญสำนึกเสียบ้างว่าอะไรควรอะไรไม่ควร.
• ความมีใจบุญสุนทาน    ความมีใจรักเพื่อนมนุษย์ด้วยกัน พฤติกรรมในลักษณะทำบุญ ลักษณะมูลนิธิ องค์การทำบุญสุนทาน
• ความใจบุญสุนทาน    ความเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ ความโอบอ้อมอารี
• ซึ่งน้ําไม่สามารถซึผ่านได้ม    กันน้ํา ซึ่งน้ําไม่สามารถเข้าได้
• ไม่สามัคคีกัน    ไม่ลงรอยกัน ไม่เข้ากัน