ไม่ยอมประนีประนอม คือ

• ดื้อดึง
  หัวแข็ง
  เปลี่ยนยาก

• ไม่     ว. มิ, คำปฏิเสธความหมายของคำที่อยู่ถัดไป เช่น ไม่กิน ไม่ดี, ถ้าอยู่ท้ายคำ ต้องมีคำ หา อยู่หน้า เช่น หากินไม่.
• ไม่ยอม     v. อาการที่แสดงออกบอกให้รู้ว่าไม่เห็นด้วย ไม่ผ่อนผันให้ , ชื่อพ้อง: ไม่ยินยอม, ไม่สมยอม ตัวอย่างการใช้:
• ยอ     ๑ น. ชื่อไม้ต้นชนิด Morinda citrifolia L. ในวงศ์ Rubiaceae แก่นและรากใช้ย้อมผ้า ผลและใบกินได้. ๒ ก. กล่าวคำเพื่อเชิดชู เช่น ยอพระเกียรติ
• ยอม     ก. อาการที่แสดงออกบอกให้รู้ว่าเห็นด้วย ไม่ขัด ตกลงปลงใจ เช่น ยอมตามที่สั่ง ยอมนั่ง ยอมตาย, ผ่อนผันให้ เช่น ยอมให้ทำได้ ยอมให้ไป, ไม่สู้ เช่น
• อม     ก. เอาสิ่งของใส่ปากแล้วหุบปากไว้ไม่กลืนลงไป, โดยปริยายหมายความว่า ไม่แสดงออกมา เช่น อมภูมิ; กลมกลืน, ปนกัน, เช่น อมเปรี้ยวอมหวาน เขียวอมเหลือง; (
• ปร     ปะระ-, ปอระ- ว. อื่น, ใช้เป็นบทหน้าสมาส เช่น ปรปักษ์ ปรโลก. ( ป. ).
• ประ     ปฺระ ใช้เติมหน้าคำอื่นเพื่อให้คำหนักแน่นขึ้น เช่น ชิด เป็น ประชิด, ท้วง เป็น ประท้วง; คำที่แผลงมาจาก ผ เช่น ผทม เป็น ประทม แล้วแผลง ประ เป็น บรร
• ประนีประนอม     ก. ผ่อนหนักผ่อนเบาให้แก่กัน, ปรองดองกัน, อะลุ้มอล่วยกัน.
• ระ     ก. กระทบเรียดไป เช่น เอาไม้ระรั้วสังกะสี.
• ประนอ     ก. พะนอ, เอาใจ, ถนอมใจ.
• ประนอม     ก. อะลุ้มอล่วย, ทำการปรองดอง.
• นอ     ๑ น. สิ่งที่งอกขึ้นเหนือจมูกแรด ยาวประมาณ ๑๒-๑๕ เซนติเมตร แข็งเหมือนเขาสัตว์; ปมที่นูนขึ้นตามอวัยวะเช่นที่ข้อศอกที่ศีรษะ. ( กลอน ) ก. โน เช่น
• ไม่ประนีประนอม    ดึงดัน ดื้อดึง ซึ่งไม่ยอมเปลี่ยน เหนียวแน่น ไม่ยอม ไม่ยอมอ่อนข้อ ไม่เปลี่ยนแปลง ยึดมั่นในหลักการ ไม่ยินยอม ไม่อ่อนข้อ
• ประนีประนอมยอมความ    (กฎ) น. ชื่อสัญญาซึ่งผู้เป็นคู่สัญญาทั้ง ๒ ฝ่าย ระงับข้อพิพาทอันใดอันหนึ่งซึ่งมีอยู่หรือจะมีขึ้นนั้นให้เสร็จไปด้วยต่างยอมผ่อนผันให้แก่กัน.
• ผู้ประนีประนอมให้ยอมกัน    ผู้ทำให้ปรองดองกันได้ ผู้ไกล่เกลี่ย

• ดังนั้นฉันจะไม่ยอมประนีประนอมกับคุณปู่
• ครอบครัวอีกฝ่ายไม่ยอมประนีประนอม ผมไม่ต้องการให้เ็ด็กรับโทษเกินควร
• ทำไมเขาไม่ยอมประนีประนอมนะ
• การให้ความรู้ต้องใช้ความอดทนอย่างสูงสุดซึ่งเป็นศิลปะที่เชี่ยวชาญซึ่งมาจากการรู้ว่าจะต้องทำอะไรในแต่ละช่วงเวลาการให้หรือไม่ยอมประนีประนอมหรือเรียกร้อง