ไม่เดียงสา คือ
"ไม่เดียงสา" การใช้
- ว. ไม่รู้ประสา, ไม่รู้ผิดรู้ชอบตามปรกติสามัญ, เช่น เด็กยังไม่เดียงสา.
- ไม่ ว. มิ, คำปฏิเสธความหมายของคำที่อยู่ถัดไป เช่น ไม่กิน ไม่ดี, ถ้าอยู่ท้ายคำ ต้องมีคำ หา อยู่หน้า เช่น หากินไม่.
- เด ว. มาก ๆ, มักใช้ประกอบกับคำ เหลือ ว่า เหลือเด คือ เหลือมาก ๆ.
- เดียง ๑ ก. รู้ เช่น มากูจะไปให้ดลเดียงถนัด. ( ม. คำหลวง ทานกัณฑ์). ( ข. ฎึง). ๒ ( โบ ) ก. ตีลง, ทุบลง, ฟาดลง.
- เดียงสา ว. รู้ผิดรู้ชอบตามปรกติสามัญ (มักใช้ในความปฏิเสธ) เช่น เด็กยังไม่รู้เดียงสา.
- ดี ๑ น. อวัยวะภายในของคนและสัตว์ที่บรรจุน้ำข้นสีเขียว มีรสขม ซึ่งออกจากตับ สำหรับช่วยย่อยอาหาร, เรียกน้ำข้นสีเขียว มีรสขม ออกจากตับ
- ยง ๑ ว. อร่ามเรือง, มักใช้เป็นส่วนท้ายของสมาส เช่น โฉมยง ยุพยง. ๒ ว. ยั่งยืน, มั่นคง, คงทน, ยืนนาน, เช่น อยู่ยงคงกระพัน ยืนยง. ๓ ว. กล้าหาญ
- สา ๑ น. หมา. ( ป. ; ส. ศฺวนฺ). ๒ ( ถิ่น-พายัพ ) น. ต้นกระสา. ( ดู กระสา ๓ ), ชื่อกระดาษที่ทำจากเปลือกต้นกระสา ใช้ทำร่มเป็นต้น เรียกว่า
- ไม่รู้เดียงสา ไร้เดียงสา
- ความไม่มีเดียงสา ความไร้เดียงสา
- ี่ไร้เดียงสา อ่อนต่อโลก เด็กๆ เหมือนเด็ก
- ไร้เดียงสา อ่อน อ่อนต่อโลก ซึ่งไม่มีประสบการณ์ ซึ่งไม่มีเล่ห์เหลี่ยม ขาดประสบการณ์ ไม่รู้เดียงสา หน่อมแน้ม ไร้มารยา แป๋ว ใสซื่อ บริสุทธิ์ อินโนเซนต์ ซื่อๆ
- เด็กที่ไร้เดียงสา เด็กที่น่ารัก เด็กทูตสวรรค์ที่มีปีก เทวดาเด็ก
- เด็กไร้เดียงสา เด็กทารก
- คนไร้เดียงสา คนที่อ่อนต่อโลก
- ซึ่งไร้เดียงสา บริสุทธิ์ใจ ซึ่งไม่มีพิษภัย ใสซื่อ
ประโยค
- ชาวโชซอนทั้งงี่เง่น ไร้ปัญญาแล้วยังไม่เดียงสาอีก
- ชาวโชซอนทั้งงี่เง่า ไร้ปัญญาแล้วยังไม่เดียงสาอีก
- เธอนี่ช่างไม่เดียงสา