ไม้ขื่อ คือ

• อกไก่หลังคา
  แกนหลังคา
  ขื่อ

• ไม้     ๑ น. คำรวมเรียกพืชทั่วไป โดยปรกติมีราก ลำต้น กิ่ง ก้าน และใบ, เรียกเนื้อของต้นไม้ที่ใช้ทำสิ่งของต่าง ๆ มีลักษณะเป็นท่อน แผ่น หรือดุ้น เป็นต้น,
• ขื่อ     น. ชื่อไม้เครื่องบนสำหรับยึดหัวเสาด้านขวาง; เครื่องจองจำนักโทษ ทำด้วยไม้มีช่องสำหรับสอดมือหรือเท้าแล้วมีลิ่มตอกกำกับกันขื่อหลุด;
• ไม้ขี้ฉ้อ    น. ไม้เรียวที่ปลายแตกแยกเป็น ๒ แฉก ที่เรียกว่า ไม้ขี้ฉ้อ เพราะตีครั้งเดียวได้ ๒ แนว เท่ากับตี ๒ ครั้ง.
• ขึ้นไม้ขึ้นมือ    ก. ชี้หน้าในเวลาโกรธ เช่น มาขึ้นไม้ขึ้นมืออยู่หรบหรบ. (ขุนช้างขุนแผน).
• ไม้ขัดหม้อ    น. ไม้ทำเป็นชิ้นบาง ๆ ยาวประมาณ ๑ ศอก ใช้สอดขัดที่หูและฝาหม้ออะลูมิเนียมในเวลาเช็ดน้ำข้าว.
• ข่อ    น. เถ้า, เขม่า.
• ข้อ    น. ส่วนที่อยู่ระหว่างปล้องของไม้ไผ่หรืออ้อยเป็นต้น, ส่วนตรงที่ของ ๒ สิ่งมาต่อกัน เช่น ข้อต่อท่อประปา; ตอนหนึ่ง ๆ, ชิ้นหนึ่ง ๆ, ท่อนหนึ่ง ๆ, เช่น อ้อยควั่นเป็นข้อ ๆ เข็มขัดทองเป็นข้อ ๆ; เรียกอวัยวะบา
• ขี้ไม้    ขี้เลื่อย
• ขุนไม่ขึ้น    (สำ) ว. เลี้ยงไม่เชื่อง มีแต่เนรคุณ.
• ขังข้อ    ก. ตัดกระบอกไม้ไผ่เป็นต้นให้มีข้อติดอยู่ข้างหนึ่ง.
• ขัดต่อ    ขัดกับ ตรงข้าม
• ขันต่อ    ก. กล้าต่อ. (กฎ) น. การต่อรองซึ่งได้เสียกันโดยอาศัยเหตุการณ์ในอนาคตที่ไม่แน่นอนเป็นข้อแพ้ชนะ.
• ขี่เรือ    ขึ้นเรือ นั่งเรือ โดยสารเรือ
• ขี้ฉ้อ    adj. ใช้อุบายหลอกลวงโดยเอาความเท็จมากล่าวเพื่อให้หลงผิด ชื่อพ้อง: ขี้โกง, ฉ้อโกง, ฉ้อฉล, หลอกลวง ตัวอย่างการใช้: คนขี้ฉ้ออย่างนายเกรียงศักดิ์คงไม่มีใครอยากจะคบด้วย
• ขี้มือ    n. รอยเปื้อนจากการถูกมือจับ, ความสกปรกจากมือ คำตรงข้าม: ขี้ตีน ตัวอย่างการใช้: พวกเด็กๆ ต้องไปล้างมือก่อนกินข้าวนะ ดูซิขี้มือเต็มไปหมดเลย