ไวรัสโรคใบด่างในปอเทือง คือ
"ไวรัสโรคใบด่างในปอเทือง" อังกฤษ"ไวรัสโรคใบด่างในปอเทือง" จีน
- sunn hemp mosaic tobamovirus
- ไว ว. ลักษณะที่เคลื่อนไหว หรือสามารถคิด หรือกระทำสิ่งใดได้คล่องแคล่วรวดเร็วหรือฉับพลันทันที เช่น เด็กคนนั้นเดินไว วิ่งไว ๆ เข้า เดี๋ยวไปไม่ทัน. ก.
- ไวรัส น. เชื้อจุลินทรีย์ที่เล็กมาก ไม่สามารถมองเห็นได้ด้วยกล้องจุลทรรศน์ธรรมดา ไม่จัดเป็นเซลล์ มีทั้งที่ก่อโรคและไม่ก่อโรค เช่น
- ไวรัสโรคใบด่าง ไวรัสพืช
- วร วะระ-, วอระ- น. พร; ของขวัญ. ว. ยอดเยี่ยม, ประเสริฐ, เลิศ. ( ป. , ส. ).
- รัส รัดสะ- ว. สั้น. ( ป. ).
- โร โต ป่อง
- โรค โรก, โรคะ- น. ภาวะที่ร่างกายทำงานได้ไม่เป็นปรกติเนื่องจากเชื้อโรคเป็นต้น. ( ป. , ส. ).
- ใบ น. ส่วนของพืชที่ติดอยู่กับกิ่งหรือลำต้น โดยมากมีลักษณะเป็นแผ่นแบน ๆ รูปร่างต่าง ๆ กัน มีก้านใบหรือไม่มีก็ได้ มักมีสีเขียว;
- บด ๑ ก. ทำให้เปลือกแตก เช่น บดข้าวเปลือก, ทำให้แหลก เช่น บดข้าวสุก, ทำให้เป็นผง เช่น บดยานัตถุ์, ทำให้เรียบและแน่น เช่น บดถนน. ๒ น.
- ด่า ก. ใช้ถ้อยคำว่าคนอื่นด้วยคำหยาบช้าเลวทราม.
- ด่าง ๑ น. น้ำขี้เถ้าที่เกรอะหรือแช่ไว้ มีรสกร่อย ๆ สำหรับทำยาและกัดสิ่งของ; ( วิทยา ) สารประกอบจำพวกไฮดรอกไซด์ของโลหะแอลคาไล ซึ่งละลายน้ำได้ดี
- ใน บ. ตรงกันข้ามกับ นอก, ไม่ใช่นอก, เช่น ในบ้าน ในเมือง; แห่ง, ของ, เช่น พระราชนิพนธ์ในพระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว. ( ข. ใน ว่า แห่ง, ของ).
- ปอ ๑ น. เส้นใยที่ทำจากเปลือกไม้บางชนิด เช่น ปอแก้ว ปอกระเจา. ๒ น. ชื่อไม้ล้มลุกหลายชนิดหลายสกุลและหลายวงศ์ที่เปลือกใช้ทำปอ เช่น ปอกระเจา (
- เท ก. ตะแคงหรือเอียงภาชนะเพื่อให้สิ่งที่อยู่ในนั้นไหลลงไปหรือออกไป เช่น เทน้ำ เทขยะ, โดยปริยายหมายถึงกิริยาอาการคล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น ฝนตกลงมามาก ๆ
- เทือ ว. ครั้ง, หน, เตื้อ ก็ใช้.
- อง น. คำนำหน้านามของบุคคลซึ่งเป็นเชื้อพระวงศ์ของกษัตริย์ญวน เช่น องเชียงสือ องเชียงชุน,