ไหวติง คือ

• ก. กระดุกกระดิก, มักใช้ในความปฏิเสธว่า ไม่ไหวติง.

• ไห     น. ภาชนะเคลือบดินเผา มีปากเล็ก ก้นเล็ก กลางป่อง สำหรับใส่กระเทียมดองหรือเกลือเป็นต้น.
• ไหว     ก. สั่น, สะเทือน, กระดิก, เช่น ใบไม้ไหว. ว. สามารถทำได้ เช่น เดินไหว สู้ไหว กินไหว.
• วต     วะตะ- น. พรต, ข้อปฏิบัติ; ความประพฤติ; การจำศีล, การบำเพ็ญทางศาสนา, การปฏิบัติ; ประเพณี, ธรรมเนียม. ( ป. วต; ส. วฺรต).
• ติ     ก. ชี้ข้อบกพร่อง.
• ติง     ๑ ก. ทักไว้, ท้วงไว้. ๒ ( ถิ่น-พายัพ, อีสาน ) ก. ขยับเขยื้อน, ไหว.
• ไม่ไหวติง    นิ่งแน่ แน่นิ่ง ยืนนิ่ง ไม่ยอมเคลื่อนไหว
• ซึ่งไม่ไหวติง    ซบเซา นิ่ง เฉื่อยชา แน่นิ่ง ซึ่งหยุดนิ่ง ซึ่งไม่เคลื่อนไหว
• ไหวตัว    ก. ขยับตัว, รู้ตัวพร้อมที่จะรับเหตุการณ์.
• แผ่นดินไหวตาม    อาฟเตอร์ช็อก
• ไหว้    ก. ทำความเคารพโดยยกมือขึ้นประนม, ถ้าเป็นผู้น้อยไหว้ผู้ใหญ่หรือผู้ทรงศีลต้องก้มศีรษะลงแต่พองาม.
• หวั่นไหว    ก. สั่นสะเทือน, โอนเอน, เช่น จิตใจหวั่นไหวไปตามอารมณ์, ครั่นคร้าม เช่น ไม่หวั่นไหวต่อภยันตรายใด ๆ. ว. อาการที่สั่นสะเทือนมาก (ใช้แก่เสียง) เช่น เสียงดังสนั่นหวั่นไหว.
• โหวต    โหฺวด (ปาก) ก. ออกเสียงลงคะแนน. (อ. vote).
• ผู้หวั่นไหว    ผู้เปลี่ยนแปลง
• ไม่หวั่นไหว    สุขุม หนักแน่น เด็ดเดี่ยว ไม่สั่น
• ผ้าไหว้    น. ผ้าที่ฝ่ายชายนำไปให้แก่ญาติผู้ใหญ่ของฝ่ายหญิง เพื่อเป็นการเคารพในเวลาแต่งงาน.

• ในขณะที่ลูกน้อยเจ้ายังนอนตัวเย็นไม่ไหวติง
• แต่เขายืนอยู่ตรงนั้น อย่างนั้น ไม่ไหวติง
• ไม่ไหวติงโดยการบังคับหรือชักจูง
• เขานอนนิ่งอยู่ตรงนั้น ไม่ไหวติง
• ถูกสาปให้เป็นหุ่นนิ่ง ไม่ไหวติง
• ร่างนิ่งไม่ไหวติง