仗势 แปล

• [zhàng shì]
  พึ่งบารมีคนอื่นเพื่อกลั่นแกล้งผู้อื่น
  อาศัยอิทธิพล

• 仗义疏财    [zhàng yì shū cái] ยึดมั่นในสัจจะเหนือทรัพย์สินเงินทองใดๆทั้งสิน
• 仗义执言    [zhàng yì zhí yán] กล่าวเพื่อความเป็นธรรม
• 仗恃    [zhàng chí] อาศัย พึ่งพาอาศัย
• 仗义    [zhàng yì] 1.ยึดหลักคุณธรรม 2.ความมีสัจจะ
• 仗火    ยุทธการ สงคราม
• 仗胆    [zhàng dǎn] ทำใจดีสู้สือ ทำใจกล้า
• 他，她，它    เขา

• การตัดเย็บแบบไร้ที่ติ
  政客都爱仗势欺人