哭腔 แปล

• [kū qiāng]
  1.ในขณะแสดงงิ้วแสดงบทร้องไห้ 2.ขณะพูด ปนน้ำเสียงร้องไห้

• 哭笑不得    [kū xiào bù dé] อุปมาว่าไม่รู้จะทำอย่างไรดี
• 哭穷    [kū qióng] แสร้งร้องว่าจน ร้องทุกข์ว่าจน
• 哭诉    [kū sù] ร้องไห้พร้อมทั้งพูด
• 哭灵    [kū líng] ร้องไห้หน้าโลงศพ
• 哭鼻子    [kū bí zǐ] ร้องไห้(แฝงความตลก)
• 哭泣的猫脸    แมวร้องไห้
• 哭泣的女人 (电影)    คำสาปมรณะจากหญิงร่ำไห้
• 哮吼    กล่องเสียงอักเสบอุดกั้น