คนขี้อวด อังกฤษ
- คน n. 1. a person, a man or a woman, a human being, a human; 2. a body, a
- ขี้ v. vulg. 1. to defecate; n. 2. fecal matter, feces, excrement,
- ขี้อวด [khī ūat] adj. given to showing off ; boastful ; braggart
- อวด v. to show, show off, display, exhibit. ตัวอย่าง:
- คนขี้โม้โอ้อวด n. rattlebrain ชื่อพ้อง: rattlepate n. rattlepate ชื่อพ้อง: rattlebrain
- คนอวดดี vain peacock egoist whippersnapper jackanapes egotist lightweight
- คนอวดรู้ dabbler smart aleck stuffed shirt dilettante sciolist wiseacre wisenheimer wise guy weisenheimer
- คนคุยโม้โอ้อวด windbag
- คนคุยโอ้อวด n. vaunter
- คนอวดหยิ่ง (คำไม่เป็นทางการ) คนอวดรู้, คนวางมาด n. stuffed shirt
- คนอวดเบ่ง cockalorum
- คนอวดโก้ swank
- เป็นคนอวดดี get a swelled head
- คนอวดฉลาด คนอวดรู้ n. wiseacre
- อวดดี ยกตนข่มท่าน, คุยโว, โอ้อวด adj. boastful ชื่อพ้อง: bragging; cocky
มือถือ