คนหยาบช้า อังกฤษ

คน n. 1. a person, a man or a woman, a human being, a human; 2. a body, a
หยาบ adj. v. 1. to be rough, coarse, crude (as of surfaces, fabrics,
หยาบช้า adj. vulgar ที่เกี่ยวข้อง: coarse, common, uncouth
ยา n. 1. medicine, drug; 2. tobacco, cigar, cigarette (short for ยาสูบ).
ยาบ adj. flapping ; waving
ช้า v. 1. to be slow, late, delayed; sv. 2. slowly. ตัวอย่าง:
คนหยาบคาย คนต่ำช้า n. vulgarian ชื่อพ้อง: barbarian; boor; churl
ความหยาบช้า n. low ที่เกี่ยวข้อง: mean, coarseness
ใจบาปหยาบช้า [jai bāp yāp chā] adj. wicked
ชั้นต่ำ เลว, หยาบช้า, หยาบคาย adj. low 2 ชื่อพ้อง: coarse; rude; vulgar; crude
หยาบช้า หยาบโลน, หยาบคาย, เลว adj. coarse 3 ชื่อพ้อง: vulga; crude; rude
คนหยาบคาย (คำหยาบ) คนขี้เกียจ, คนไม่เรียบร้อย, คนหยาบคาย, คนเฟอะฟะ n. slob ชื่อพ้อง: sloven; jerk; heel; sleet
คนหยาบโลน ribald
ผ้าแน่นหยาบชนิดหนึ่ง housecoat gaberdine gabardine
หยาบช้า ไม่ได้รับการอบรม adj. lowbred ชื่อพ้อง: vulgar; crude