คําพิพากษา อังกฤษ

• judgement
  condemnation
  dictum
  command
  ruling
  doom
  decree
  judgment
  edict
  decision
  order
  verdict
  proclaimation
  finding

• คํา     words discourse utterance remark word speech vocable
• พิพากษา     v. sentence ที่เกี่ยวข้อง: deliver judgement, decide, judge
• พา     v. to lead, to conduct, to take (somebody some place), to carry.
• กษ     n. Ministry of Agriculture and Cooperatives
• คําพิพากษาถึงที่สุด    final judgment
• คําพิพากษาให้หย่า    decree absolute
• กลับคําพิพากษา    revert quash countermand reverse overrule
• คําพิพากษาให้ประหาร    death warrant
• การกลับคําพิพากษา    reversal
• คําพิพากษาของศาลที่ไม่ตายตัว    open verdict
• คําสั่งหรือคําพิพากษาของศาลชนิดนี้    assize
• กฎหมายคําพิพากษา    case law
• 8 คนพิพากษา    juror 8
• กลุ่มผู้พิพากษา    magistrature magistrateship magistracy
• การพิพากษา    [kān phi phāk sā] n. judgement ; judgment (Am.)

• (๓) เคยถูกจําคุกโดยคําพิพากษาถึงที่สุดให้จําคุก เว้นแต่ในความผิดอันได้กระทําโดย ประมาทหรือความผิดลหุโทษ
  (3) having been imprisoned by a final judgment of imprisonment except for an offence committed through negligence or a petty offence;
• ไม่เป็นหรือเคยได้รับโทษจําคุก โดยคําพิพากษาถึงที่สุดให้จําคุก เว้นแต่เป็นโทษสําหรับความผิดที่ได้กระทําโดยประมาทหรือความผิดลหุโทษ
  Not being or have never been sentenced to imprisonment under ultimate verdict, except the case of involuntary or misdemeanor crime.