ผู้ผิวปาก อังกฤษ
- ผู้ n. 1. person; clf. 2. classifier for people. ตัวอย่าง:
- ผิ [phi] conj. if ; in case ; lest ; provided that
- ผิว n. 1. skin, outer surface; 2. complexion.
- ผิวปาก [phiu pāk] v. whistle
- ปา v. throw ที่เกี่ยวข้อง: pitch
- ปาก n. clf. mouth ที่เกี่ยวข้อง: ริมฝีปาก (lips) ตัวอย่าง:
- ผิวปากเป็นสัญญาณ whistle
- ผู้บุ้ยปาก pouter
- ผ้าปิดปาก [phā pit pāk] n. exp. face mask ; fabric mask
- ผ้าอุดปาก gag muzzle
- สีผึ้งสีปาก [sī pheung sī pāk] n. exp. lip wax
- กลั้วปาก [klūa pāk] v. exp. rinse one's mouth
- หัวปาก [hūa pāk] n. obsol. lieutenant
- ผิวปิด [phiu pit] n. exp. closed surface
- ผู้ปา twirler hurler pitcher
มือถือ