ผมเดาว่าเราทั้งคู่รู้ว่าคุณอ่อนระทวยแค่ไหนบนลิโมนะ I guess we all knew your weakness for limos.
7 น้ำองุ่นใหม่ก็ไว้ทุกข์ เถาองุ่นก็อ่อนระทวย จิตใจที่รื่นเริงทั้งปวงก็ถอนหายใจ 7 The new wine mourneth, the vine languisheth, all the merryhearted do sigh.
4 โลกก็ไว้ทุกข์และเหี่ยวแห้งไป พิภพก็อ่อนระทวยและเหี่ยวแห้ง คนสูงศักดิ์ของโลกก็อ่อนระทวยไป 4 The earth mourneth and fadeth away, the world languisheth and fadeth away, the haughty people of the earth do languish.
4 โลกก็ไว้ทุกข์และเหี่ยวแห้งไป พิภพก็อ่อนระทวยและเหี่ยวแห้ง คนสูงศักดิ์ของโลกก็อ่อนระทวยไป 4 The earth mourneth and fadeth away, the world languisheth and fadeth away, the haughty people of the earth do languish.
9 แผ่นดินไว้ทุกข์และอ่อนระทวย เลบานอนอับอายและถูกโค่นลง ชาโรนเหมือนถิ่นทุรกันดาร บาชานและคารเมลก็สลัดผลของเขา 9 The earth mourneth and languisheth: Lebanon is ashamed and hewn down: Sharon is like a wilderness; and Bashan and Carmel shake off their fruits.
19:8 และชาวประมงจะเสียใจ. และทุกคนที่โยนเบ็ดลงไปในแม่น้ำจะไว้ทุกข์. และบรรดาผู้ที่เหวี่ยงแหบนพื้นผิวของน้ำจะอ่อนระทวย. 19:8 And the fishermen will grieve. And all who cast a hook into the river will mourn. And those who cast a net upon the surface of its waters will languish.
19:8 และชาวประมงจะเสียใจ. และทุกคนที่โยนเบ็ดลงไปในแม่น้ำจะไว้ทุกข์. และบรรดาผู้ที่เหวี่ยงแหบนพื้นผิวของน้ำจะอ่อนระทวย. 19:8 And the fishermen will grieve. And all who cast a hook into the river will mourn. And those who cast a net upon the surface of its waters will languish.
8 เพราะทุ่งนาแห่งเมืองเฮชโบนอ่อนระทวย ทั้งเถาองุ่นของสิบมาห์ เจ้านายทั้งหลายแห่งบรรดาประชาชาติได้ตีกิ่งของมันลง ซึ่งไปถึงเมืองยาเซอร์ และพเนจรไปถึงถิ่นทุรกันดาร หน่อของมันก็แตกกว้างออกไปและผ่านข้ามทะเลไป 8 For the fields of Heshbon languish, and the vine of Sibmah: the lords of the heathen have broken down the principal plants thereof, they are come even unto Jazer, they wandered through the wilderness: her branches are stretched out, they are gone over the sea.
มือถือ