(สำ) คือ

• เป็นคำที่เป็นสำนวน

• ส:     ๑ พยัญชนะตัวที่ ๔๐ เป็นพวกอักษรสูง ใช้ได้ทั้งเป็นพยัญชนะตัวต้นและตัวสะกดในแม่กดในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤตเป็นต้น เช่น สวย สงสาร สวิตช์ รส
• สำ:     ก. ซับซ้อนกัน, ปะปนกัน, ไม่เป็นลำดับ, ไม่เป็นระเบียบ.
• สำ:    ก. ซับซ้อนกัน, ปะปนกัน, ไม่เป็นลำดับ, ไม่เป็นระเบียบ.

คำอื่น ๆ

1. "(สังคม)" คือ
2. "(สังโยคพิธาน)" คือ
3. "(สัน.)" คือ
4. "(สามก๊ก)" คือ
5. "(สามดวง)" คือ
6. "(สิบสองเดือน)" คือ
7. "(สุ. สอนเด็ก)" คือ
8. "(สุธน)" คือ
9. "(สุบิน)" คือ
10. "(สามก๊ก)" คือ
11. "(สามดวง)" คือ
12. "(สิบสองเดือน)" คือ
13. "(สุ. สอนเด็ก)" คือ