ขาไก่ คือ

• ๑
  น. เรียกขนมปังกรอบค่อนข้างแข็ง ขนาดโตเท่านิ้วหัวแม่มือ ยาวประมาณ ๘ นิ้ว ว่า ขนมปังขาไก่.
  ๒
  น. (๑) ชื่อไม้พุ่มชนิด Strobilanthes dolicophylla R. Ben. ในวงศ์ Acanthaceae ต้นสูงประมาณ ๑ เมตร ปลูกเป็นรั้ว.
  (๒) ชื่อเห็ดชนิด+모두 보이기...หนึ่งในพวกเห็ดโคน แต่ใหญ่และแข็งกว่า.
  (๓) เรียกอ้อยชนิดลำเล็กสีเหลืองว่าอ้อยขาไก่.
  ๓
  ดู หางแข็ง.

• ข:     พยัญชนะตัวที่ ๒ เป็นพวกอักษรสูง ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กกในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤต.
• ขา:     ๑ น. อวัยวะตั้งแต่ตะโพกถึงข้อเท้า สำหรับยันกายและเดินเป็นต้น (ไทยถิ่นอื่น ขา หมายความตั้งแต่ตะโพกถึงเข่า);
• ไก:     ๑ น. ที่สำหรับเหนี่ยวให้ลูกกระสุนเป็นต้นลั่นออกไปเช่น ไกปืน ไกหน้าไม้. ๒ น. ผักไก. ( ดู เทา ๒ ).
• ไก่:     น. ชื่อสัตว์ปีกจำพวกนก มีหลายวงศ์ บินได้ในระยะสั้น หากินตามพื้นดิน ตกไข่ก่อนแล้วจึงฟักเป็นตัว ตัวผู้หงอนใหญ่และเดือยยาว เช่น ไก่แจ้ ไก่อู
• ก:     พยัญชนะตัวต้น เป็นพวกอักษรกลาง ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กก.

ประโยค

ตัวอย่างการใช้เพิ่มเติม:   ถัดไป＞

ดีนะเนี่ยที่เขาไม่มีขาไก่ ไม่งั้นผมคงได้ตาบอดแน่

ในท้องของเธอน่ะมีแต่ซูชิ อุด้ง ปลาไหล ขาไก่ ปลาทะเล

เป็นรุ่นพี่ที่ฉันชอบมากที่สุด คุณ ขอขาไก่ด้วย

แต่ทำไมเธอถึงกินขาไก่ล่ะ ที่ขามีแต่กระดูกเท่านั้นนะ

พี่อึนบิเป็นคนที่มีชีวิตอยู่ไม่ได้ ถ้าขาดโซจูและขาไก่

คำอื่น ๆ

1. "ขาเมาท์" คือ
2. "ขาแกะ" คือ
3. "ขาแข้ง" คือ
4. "ขาโจ๋" คือ
5. "ขาใหญ่" คือ
6. "ขาไพ่" คือ
7. "ขำ" คือ
8. "ขิก" คือ
9. "ขิก ๆ" คือ
10. "ขาโจ๋" คือ
11. "ขาใหญ่" คือ
12. "ขาไพ่" คือ
13. "ขำ" คือ