ติงส- คือ

• ติงสะ-
  (แบบ) ว. สามสิบ, โดยมากใช้ว่า ดึงส์. (ป. ตึส, ตึสติ).

• ต:     พยัญชนะตัวที่ ๒๑ นับเป็นพวกอักษรกลาง ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กดในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤตเป็นต้น เช่น จิต เมตตา ฟุต.
• ติ:     ก. ชี้ข้อบกพร่อง.
• ติง:     ๑ ก. ทักไว้, ท้วงไว้. ๒ ( ถิ่น-พายัพ, อีสาน ) ก. ขยับเขยื้อน, ไหว.
• ติงส:     ติงสะ- ( แบบ ) ว. สามสิบ, โดยมากใช้ว่า ดึงส์. ( ป. ตึส, ตึสติ).
• ิ:     ชุดที่เสื้อและกางเกงเย็บติดเป็นชิ้นเดียวกัน มนุษยชาติ แพนงเชิง
• ง:     พยัญชนะตัวที่ ๗ นับเป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กง.
• ส:     ๑ พยัญชนะตัวที่ ๔๐ เป็นพวกอักษรสูง ใช้ได้ทั้งเป็นพยัญชนะตัวต้นและตัวสะกดในแม่กดในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤตเป็นต้น เช่น สวย สงสาร สวิตช์ รส

คำอื่น ๆ

1. "ติกาหรัง" คือ
2. "ติง" คือ
3. "ติงต๊อง" คือ
4. "ติงทุเลา" คือ
5. "ติงส" คือ
6. "ติงสติ" คือ
7. "ติงสติม" คือ
8. "ติงสติม-" คือ
9. "ติฉินนินทา" คือ
10. "ติงทุเลา" คือ
11. "ติงส" คือ
12. "ติงสติ" คือ
13. "ติงสติม" คือ