ประเมินค่าสูง คือ

• ตีราคาสูง
  ให้ราคาสูง

• ป:     พยัญชนะตัวที่ ๒๗ เป็นพวกอักษรกลาง เป็นตัวสะกดในแม่กบในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤตเป็นต้น เช่น บาป เนปจูน, ตัว ป
• ปร:     ปะระ-, ปอระ- ว. อื่น, ใช้เป็นบทหน้าสมาส เช่น ปรปักษ์ ปรโลก. ( ป. ).
• ประ:     ปฺระ ใช้เติมหน้าคำอื่นเพื่อให้คำหนักแน่นขึ้น เช่น ชิด เป็น ประชิด, ท้วง เป็น ประท้วง; คำที่แผลงมาจาก ผ เช่น ผทม เป็น ประทม แล้วแผลง ประ เป็น บรร
• ประเมิน:     ก. กะประมาณค่าหรือราคาเท่าที่ควรจะเป็น เช่น ประเมินราคา.
• ประเมินค่า:     ตีราคา พิจารณา กําหนดราคา ตั้งราคา ตีค่า ประเมิน ประเมินราคา คิดคํานวณ ประมาณ ประเมินผล ประมาณราคา กําหนดค่า คํานวณค่าเป็นเงิน ประมาณค่า
• ร:     พยัญชนะตัวที่ ๓๕ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กน, ถ้าเขียนตัว ร ควบกัน ๒ ตัว เรียกว่า ร หัน ร ตัวหน้าทำหน้าที่เหมือนไม้หันอากาศ ร
• ระ:     ก. กระทบเรียดไป เช่น เอาไม้ระรั้วสังกะสี.
• เม:     น. แม่. ( ข. ).
• เมิน:     ก. เบือนหน้าหนี, ไม่ยอมดู, ไม่ยอมแล.
• ม:     พยัญชนะตัวที่ ๓๓ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กม.
• มิ:     ๑ ว. ไม่ เช่น มิทราบ มิควร มิบังอาจ. ๒ ก. เฉย, ไม่ค่อยพูดจา, เช่น รามสูรได้ยินสิ้นสติลงนั่งมิจะทำกระไรได้. (บทระบำตลก พระราชนิพนธ์ ร.๕).
• ิ:     ชุดที่เสื้อและกางเกงเย็บติดเป็นชิ้นเดียวกัน มนุษยชาติ แพนงเชิง
• น:     ๑ พยัญชนะตัวที่ ๒๕ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กน. ๒ น. ชื่อคณะฉันท์ มีลหุล้วน เรียกว่า น คณะ, ย่อจากคำว่า นภ (ฟ้า).
• นค:     นะคะ- ( แบบ ) น. ภูเขา. ( ป. , ส. ).
• ค:     พยัญชนะตัวที่ ๔ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กกในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤตเป็นต้น เช่น โรค มรรค มารค เทคนิค.
• ค่า:     น. มูลค่าหรือราคาของสิ่งใด ๆ ทั้งที่เป็นรูปธรรมและนามธรรม ที่มีประโยชน์ในทางใช้สอย แลกเปลี่ยน หรือทางจิตใจเป็นต้น บางอย่างก็ประเมินเป็นเงินได้
• ส:     ๑ พยัญชนะตัวที่ ๔๐ เป็นพวกอักษรสูง ใช้ได้ทั้งเป็นพยัญชนะตัวต้นและตัวสะกดในแม่กดในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤตเป็นต้น เช่น สวย สงสาร สวิตช์ รส
• สู:     ๑ ( วรรณ ) ว. อาย เช่น มาเดียวเปลี่ยวอกอ้า อายสู. ( ตะเลงพ่าย ). ๒ ( โบ ) ส. ท่าน, เป็นสรรพนามบุรุษที่ ๒.
• สูง:     ว. มีระยะที่วัดตรงขึ้นไปตามแนวตั้งฉากกับพื้น เช่น ต้นไม้สูง ภูเขาสูง; เหนือระดับปรกติ เช่น อุณหภูมิสูง ไข้สูง ความสามารถสูง; แหลม เช่น เสียงสูง,
• ู:     การเต้นในจังหวะเพลงเร็ว
• ง:     พยัญชนะตัวที่ ๗ นับเป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กง.

ประโยค

ตัวอย่างการใช้เพิ่มเติม:   ถัดไป＞

อากาศบริสุทธิ์ มันไม่ได้ถูกประเมินค่าสูงเกินไป

บางครั้งการพัฒนาทางอารมณ์ก็ถูกประเมินค่าสูงไป

ผมว่าคุณประเมินค่าสูงไป

มันประเมินค่าสูงเกินไป

ประเมินค่าสูงไปแล้ว

คำอื่น ๆ

1. "ประเมินค่าต่ำไป" คือ
2. "ประเมินค่าต่ํา" คือ
3. "ประเมินค่าต่ํากว่า" คือ
4. "ประเมินค่าต่ําไป" คือ
5. "ประเมินค่าผิด" คือ
6. "ประเมินค่าสูงเกินไป" คือ
7. "ประเมินค่าใหม่" คือ
8. "ประเมินค่าไว้สูง" คือ
9. "ประเมินค่าไว้แล้ว" คือ
10. "ประเมินค่าต่ําไป" คือ
11. "ประเมินค่าผิด" คือ
12. "ประเมินค่าสูงเกินไป" คือ
13. "ประเมินค่าใหม่" คือ