ผ้าโพกหัว คือ
- น. ผ้าที่ใช้พันหรือคลุมหัว.
- ผ: พยัญชนะตัวที่ ๒๘ เป็นพวกอักษรสูง.
- ผ้า: น. สิ่งที่ทำด้วยเยื่อใยเช่น ฝ้าย ไหม ขนสัตว์ โดยวิธีทอหรืออัดให้เป็นผืน, มักเรียกตามลักษณะของสิ่งที่ทำ เช่น ผ้าไหม ผ้าฝ้าย ผ้าขนสัตว์
- ้: ซึ่งอยู่ทางทิศตะวันออกเฉียงใต้ เข้ายา ข้อห้าม แก้วน้ําที่มีก้นหนาไม่มีหูจับ
- โพ: ๑ น. ชื่อไม้ต้นชนิด Ficus religiosa L. ในวงศ์ Moraceae เป็นต้น ไม้ซึ่งเป็นที่ตรัสรู้ของพระพุทธเจ้า ใบรูปหัวใจ ปลายยาวคล้ายหาง ผลกินได้
- โพก: ก. เอาผ้าหรือสิ่งของพันหรือคลุมหัว. ว. เรียกผ้าที่ใช้พันหรือคลุมหัวว่า ผ้าโพกหัว.
- โพกหัว: v. เอาผ้าหรือสิ่งของพันหรือพอกหัว , ชื่อพ้อง: โพก, โพกผ้า ตัวอย่างการใช้:
- พ: พยัญชนะตัวที่ ๓๐ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กบในคำที่มาจากบาลีและสันสกฤต เช่น ภพ ภาพ สรรพ ผลลัพธ์.
- พก: พะกะ- ( แบบ ) น. นกยาง. ( ป. ). ๑ น. ริมผ้านุ่งที่ดึงรวบขึ้นมาไขว้ไว้ที่บริเวณสะดือ มีลักษณะคล้ายถุงเล็ก ๆ เรียกว่า ชายพก
- ก: พยัญชนะตัวต้น เป็นพวกอักษรกลาง ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กก.
- กห: กระทรวงกลาโหม
- ห: พยัญชนะตัวที่ ๔๑ อยู่ในพวกอักษรสูง เช่น หา เห็นใช้นำอักษรต่ำที่เป็นอักษรเดี่ยวให้มีเสียงสูงและไม่ออกเสียงตัว ห เช่น หงอย หนา.
- หัว: ๑ น. ส่วนบนสุดของร่างกายของคนหรือสัตว์; ส่วนของพืชพันธุ์บางอย่างตอนที่อยู่ใต้ดิน เช่น หัวหอม หัวผักกาด, ส่วนที่อยู่ใต้ดินของพืชบางชนิด
- ั: ชั่วคราว
- ว: พยัญชนะตัวที่ ๓๗ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นพยัญชนะต้น เช่น วัน วา ใช้ควบกล้ำกับพยัญชนะตัวอื่นบางตัว เช่น กว่า ความ และใช้เป็นตัวสะกดในแม่เกอว เช่น
ประโยค
คำอื่น ๆ
- "ผ้าโปร่งสำหรับคลุมหน้าสตรี" คือ
- "ผ้าโพกศรีษะของชาวเปอร์เซียสมัยโบราณ" คือ
- "ผ้าโพกศีรษะ" คือ
- "ผ้าโพกศีรษะของสตรีในยุโรปสมัยกลาง" คือ
- "ผ้าโพกศีรษะของแม่ชี" คือ
- "ผ้าโพกหัว สิ่งที่ประดับบนหัว" คือ
- "ผ้าโพกหัวหรือสะพายไหล่ของสตรี" คือ
- "ผ้าโพลีเอสเตอร์" คือ
- "ผ้าใบ" คือ
- "ผ้าโพกศีรษะของสตรีในยุโรปสมัยกลาง" คือ
- "ผ้าโพกศีรษะของแม่ชี" คือ
- "ผ้าโพกหัว สิ่งที่ประดับบนหัว" คือ
- "ผ้าโพกหัวหรือสะพายไหล่ของสตรี" คือ