ศิลปะการป้องกันตัว คือ

• การป้องกันตัว
  ศิลปะป้องกันตัว
  วิชาป้องกันตัว
  วิธีการป้องกันตัว

• ศ:     พยัญชนะตัวที่ ๓๘ เป็นพวกอักษรสูง ใช้ได้ทั้งเป็นพยัญชนะตัวต้นและเป็นตัวสะกดในแม่กดในคำที่มาจากภาษาสันสกฤตและภาษาอื่น เช่น ศาลา อากาศ ไอศกรีม วงศ์.
• ศิลป:     ศิลป์ กระบวนการ การวัด ศิลปะ
• ศิลปะ:     สินละปะ-, สิน, สินละปะ น. ฝีมือ, ฝีมือทางการช่าง, การทำให้วิจิตรพิสดาร, เช่น เขาทำดอกไม้ประดิดประดอยอย่างมีศิลปะ
• ศิลปะการ:     น. นายช่างฝีมือ. ( ส. ).
• ิ:     ชุดที่เสื้อและกางเกงเย็บติดเป็นชิ้นเดียวกัน มนุษยชาติ แพนงเชิง
• ล:     พยัญชนะตัวที่ ๓๖ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กนอย่างตัว น ในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤตเป็นต้น เช่น กาล พาล ฟุตบอล.
• ป:     พยัญชนะตัวที่ ๒๗ เป็นพวกอักษรกลาง เป็นตัวสะกดในแม่กบในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤตเป็นต้น เช่น บาป เนปจูน, ตัว ป
• ปะ:     ก. มาเจอกัน, มาประเชิญหน้ากัน; เอาวัตถุเช่นผ้าหรือไม้เป็นต้นปิดทับส่วนที่ชำรุดเป็นช่องเป็นรู เช่น ปะผ้า ปะว่าว, ปิดทับ เช่น ปะหน้า.
• ก:     พยัญชนะตัวต้น เป็นพวกอักษรกลาง ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กก.
• กา:     ๑ น. ชื่อนกชนิด Corvus macrorhynchos ในวงศ์ Corvidae ตัวดำ ร้องกา ๆ, อีกา ก็เรียก; ชื่อดาวฤกษ์ธนิษฐา เช่น แม้นดาวกามาใกล้ในมนุษย์. ( อภัย ).
• การ:     ๑ น. งาน, สิ่งหรือเรื่องที่ทำ, มักใช้เข้าคู่กับคำ งาน เช่น การงาน เป็นการเป็นงาน ได้การได้งาน, ถ้าอยู่หน้านาม หมายความว่า เรื่อง, ธุระ, หน้าที่,
• การป้องกัน:     n. การกั้นไว้เพื่อต้านทานหรือคุ้มครอง , ตัวอย่างการใช้: การระบายน้ำหน้าฝนในกรุงเทพฯ
• การป้องกันตัว:     ศิลปะป้องกันตัว ศิลปะการป้องกันตัว การปกป้องตัวเอง
• ร:     พยัญชนะตัวที่ ๓๕ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กน, ถ้าเขียนตัว ร ควบกัน ๒ ตัว เรียกว่า ร หัน ร ตัวหน้าทำหน้าที่เหมือนไม้หันอากาศ ร
• รป้องกัน:     ฤกษ์ดี โล่
• ป้อ:     ว. อาการของไก่ที่คึกกรีดปีกไปมา, มีอาการกรีดกราย หยิบหย่ง; อ่อน เช่น ไข่ป้อ; ป๋อ.
• ป้อง:     ก. บังเพื่อกักหรือกั้นไว้.
• ป้องกัน:     ก. กั้นไว้เพื่อต้านทานหรือคุ้มครอง.
• ป้องกันตัว:     v. ต้านทานหรือคุ้มครองตัว ชื่อพ้อง: ปกป้อง ตัวอย่างการใช้: ถ้าต้องการจะอยู่รอดในสภาพแบบนี้ นอกจากจะต้องป้องกันตัวแล้ว
• ้:     ซึ่งอยู่ทางทิศตะวันออกเฉียงใต้ เข้ายา ข้อห้าม แก้วน้ําที่มีก้นหนาไม่มีหูจับ
• อ:     ๑ พยัญชนะตัวที่ ๔๓ เป็นพวกอักษรกลาง ใช้เป็นพยัญชนะตัวต้นได้อย่างตัวอื่น ๆ เช่น อา อก องค์, ใช้นำพยัญชนะเดี่ยวได้อย่างอักษรกลางอื่น ๆ เช่น อนึ่ง
• อง:     น. คำนำหน้านามของบุคคลซึ่งเป็นเชื้อพระวงศ์ของกษัตริย์ญวน เช่น องเชียงสือ องเชียงชุน,
• ง:     พยัญชนะตัวที่ ๗ นับเป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กง.
• งก:     ๑ ก. แสดงอาการอยากได้หรือไม่อยากเสียจนเกินควร. ว. มีอาการสั่นอย่างคนแก่หรืออย่างกลัวหรืออย่างหนาวมาก. ๒ น.
• กัน:     ๑ ( ปาก ) ส. คำใช้แทนตัวผู้พูด เพศชาย พูดกับผู้เสมอกันหรือผู้น้อยในทำนองกันเอง, เป็นสรรพนามบุรุษที่ ๑. ๒ ว.
• กันตัว:     ก. ป้องกันตัว, รักษาตัว.
• ั:     ชั่วคราว
• น:     ๑ พยัญชนะตัวที่ ๒๕ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กน. ๒ น. ชื่อคณะฉันท์ มีลหุล้วน เรียกว่า น คณะ, ย่อจากคำว่า นภ (ฟ้า).
• ต:     พยัญชนะตัวที่ ๒๑ นับเป็นพวกอักษรกลาง ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กดในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤตเป็นต้น เช่น จิต เมตตา ฟุต.
• ตัว:     ๑ น. รูป, ตน, ตนเอง, คำใช้เรียกแทนคน สัตว์ และสิ่งของบางอย่าง เช่น ตัวละคร ตัวหนังสือ; ลักษณนามใช้เรียกสัตว์และสิ่งของบางอย่าง เช่น ม้า ๕ ตัว
• ว:     พยัญชนะตัวที่ ๓๗ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นพยัญชนะต้น เช่น วัน วา ใช้ควบกล้ำกับพยัญชนะตัวอื่นบางตัว เช่น กว่า ความ และใช้เป็นตัวสะกดในแม่เกอว เช่น

ประโยค

ตัวอย่างการใช้เพิ่มเติม:   ถัดไป＞

ไม่เลวเลยสำหรับมาสเตอร์แห่งศิลปะการป้องกันตัว

ครอบครัวของกระผมเป็นที่ฝึกศิลปะการป้องกันตัว

ป้ายด้านนอกเขียนไว้ว่าที่นี่สอนศิลปะการป้องกันตัว

นี่คุณคือคนที่แสดงศิลปะการป้องกันตัวใช่มั้ย ?

ทั้งสามมีศิลปะการป้องกันตัวชั้นสูง กระหม่อม

คำอื่น ๆ

1. "ศิลปะการทูต" คือ
2. "ศิลปะการปกครองโดยรัฐ" คือ
3. "ศิลปะการประพันธ์บทร้อยกรอง" คือ
4. "ศิลปะการปรุงอาหาร" คือ
5. "ศิลปะการป้องกันของประเทศจีน" คือ
6. "ศิลปะการป้องกันตัวของประเทศญี่ปุ่น" คือ
7. "ศิลปะการป้องกันตัวแบบหนึ่งของจีน" คือ
8. "ศิลปะการผสมเครื่องดื่ม" คือ
9. "ศิลปะการพูดดัดเสียง" คือ
10. "ศิลปะการปรุงอาหาร" คือ
11. "ศิลปะการป้องกันของประเทศจีน" คือ
12. "ศิลปะการป้องกันตัวของประเทศญี่ปุ่น" คือ
13. "ศิลปะการป้องกันตัวแบบหนึ่งของจีน" คือ