สังค คือ

ส: ๑ พยัญชนะตัวที่ ๔๐ เป็นพวกอักษรสูง ใช้ได้ทั้งเป็นพยัญชนะตัวต้นและตัวสะกดในแม่กดในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤตเป็นต้น เช่น สวย สงสาร สวิตช์ รส
สัง: ( ถิ่น-อีสาน ) น. ต้นมะสัง. ( ดู มะสัง ).
ั: ชั่วคราว
ง: พยัญชนะตัวที่ ๗ นับเป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กง.
ค: พยัญชนะตัวที่ ๔ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กกในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤตเป็นต้น เช่น โรค มรรค มารค เทคนิค.

ตัวอย่างการใช้เพิ่มเติม: ถัดไป＞

คนแบบนั้นน่ะ ไม่สมควรได้เข้าร่วมวงสังคมใด ๆ หรอก

คุณได้ฟังที่นักสังคมสงเคราะห์ของเธอพูดไหมเนี่ย

หล่อนเป็นคนที่สังคมไม่ยอมรับเพราะหล่อนไม่มีพ่อ

นั่นคงเป็นวิธีการเข้าสังคมของเด็กคนนั้นล่ะมั้ง

เป็นสังคมที่ยากที่จะทำให้ผู้หญิงสักคนหนึ่งพอใจ