สังคม คือ

• -คมมะ-
  น. คนจำนวนหนึ่งที่มีความสัมพันธ์ต่อเนื่องกันตามระเบียบ กฎเกณฑ์ โดยมีวัตถุประสงค์สำคัญร่วมกัน เช่น สังคมชนบท; วงการหรือสมาคมของคนกลุ่มใดกลุ่มหนึ่ง เช่น สังคมชาวบ้าน.
  ว. ที่เกี่ยวกับการพบปะสังสรรค์หรือชุมนุมชน เช่น วงสั+모두 보이기...งคม งานสังคม. (ป.).

• ส:     ๑ พยัญชนะตัวที่ ๔๐ เป็นพวกอักษรสูง ใช้ได้ทั้งเป็นพยัญชนะตัวต้นและตัวสะกดในแม่กดในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤตเป็นต้น เช่น สวย สงสาร สวิตช์ รส
• สัง:     ( ถิ่น-อีสาน ) น. ต้นมะสัง. ( ดู มะสัง ).
• สังค:     สังคะ-, สัง น. ความข้องอยู่, การติดอยู่. ( ป. ; ส. สํค).
• ั:     ชั่วคราว
• ง:     พยัญชนะตัวที่ ๗ นับเป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กง.
• ค:     พยัญชนะตัวที่ ๔ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กกในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤตเป็นต้น เช่น โรค มรรค มารค เทคนิค.
• คม:     ๑ ก. ก้ม, คำนับ, ไหว้, ราชาศัพท์ใช้ว่า ทรงคมในความหมายว่า ทรงไหว้. (กร่อนมาจาก บังคม). ( ข. ). ๒ น. ส่วนบางมากจนสามารถบาดได้ เช่น คมมีด
• ม:     พยัญชนะตัวที่ ๓๓ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กม.

ประโยค

ตัวอย่างการใช้เพิ่มเติม:   ถัดไป＞

คนแบบนั้นน่ะ ไม่สมควรได้เข้าร่วมวงสังคมใด ๆ หรอก

คุณได้ฟังที่นักสังคมสงเคราะห์ของเธอพูดไหมเนี่ย

หล่อนเป็นคนที่สังคมไม่ยอมรับเพราะหล่อนไม่มีพ่อ

นั่นคงเป็นวิธีการเข้าสังคมของเด็กคนนั้นล่ะมั้ง

เป็นสังคมที่ยากที่จะทำให้ผู้หญิงสักคนหนึ่งพอใจ

คำอื่น ๆ

1. "สังขารโลก" คือ
2. "สังข์" คือ
3. "สังค" คือ
4. "สังค-" คือ
5. "สังคญาติ" คือ
6. "สังคม-" คือ
7. "สังคมคนร่ํารวย" คือ
8. "สังคมชนบท" คือ
9. "สังคมชั้นสูง" คือ
10. "สังค-" คือ
11. "สังคญาติ" คือ
12. "สังคม-" คือ
13. "สังคมคนร่ํารวย" คือ