สาสน คือ

• สาน, สาสะนะ-, สาดสะนะ-, สาด, สาน
  น. คำสั่ง, คำสั่งสอน, เช่น สาสนธรรม; จดหมายของประมุขของประเทศหรือประมุขสงฆ์ที่ใช้ในการเจริญสัมพันธไมตรีระหว่างประเทศ, ถ้าเป็นจดหมายของพระมหากษัตริย์ เรียกว่า พระราชสาส์น, เขียนเป็น พระราชสาสน ห+모두 보이기...รือ พระราชสาสน์ ก็ได้, ถ้าเป็นจดหมายของประธานาธิบดี เรียกว่า อักษรสาส์น, เขียนเป็น อักษรสาสน หรือ อักษรสาสน์ ก็ได้, ถ้าเป็นจดหมายของสมเด็จพระสังฆราช เรียกว่า สมณสาสน์, ถ้าเป็นจดหมายของสมเด็จพระสังฆราชเจ้า เรียกว่า พระสมณสาสน์. (ป.).

• ส:     ๑ พยัญชนะตัวที่ ๔๐ เป็นพวกอักษรสูง ใช้ได้ทั้งเป็นพยัญชนะตัวต้นและตัวสะกดในแม่กดในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤตเป็นต้น เช่น สวย สงสาร สวิตช์ รส
• สา:     ๑ น. หมา. ( ป. ; ส. ศฺวนฺ). ๒ ( ถิ่น-พายัพ ) น. ต้นกระสา. ( ดู กระสา ๓ ), ชื่อกระดาษที่ทำจากเปลือกต้นกระสา ใช้ทำร่มเป็นต้น เรียกว่า
• สน:     ๑ น. ชื่อไม้ต้นหลายชนิดหลายสกุลในหลายวงศ์ เช่น สนสองใบ หรือ เกี๊ยะเปลือกหนา ( Pinus merkusii Jungh. de Vriese), สนสามใบ หรือ เกี๊ยะเปลือกบาง (
• น:     ๑ พยัญชนะตัวที่ ๒๕ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กน. ๒ น. ชื่อคณะฉันท์ มีลหุล้วน เรียกว่า น คณะ, ย่อจากคำว่า นภ (ฟ้า).

ประโยค

ตัวอย่างการใช้เพิ่มเติม:   ถัดไป＞

ข้ามาที่นี่เพื่อส่งสาสน์ ของแม่ทัพจูมงถึงฝ่าบาท

ผู้ส่งสาสน์จากนิฟไฮล์มมาขอเข้าพบ พะยะค่ะฝ่าบาท

เมื่อเขาได้รับสาสน์การใส่ร้ายป้ายสีของคู่แข่ง

เป็นเสมือนการส่งสาสน์เชิญไปยังอลิชอย่างไรเล่า

ฉันเข้าใจว่า นายคงได้รับสาสน์จากพวกเราแล้วนะ

คำอื่น ๆ

1. "สาวใช้" คือ
2. "สาวใช้วัยรุ่น" คือ
3. "สาวใหญ่" คือ
4. "สาวไส้" คือ
5. "สาวไส้ให้กากิน" คือ
6. "สาสน-" คือ
7. "สาสนธรรม" คือ
8. "สาสนา" คือ
9. "สาสน์" คือ
10. "สาวไส้" คือ
11. "สาวไส้ให้กากิน" คือ
12. "สาสน-" คือ
13. "สาสนธรรม" คือ