สุนัขข้างถนน คือ
สัทอักษรสากล: [su nak khāng tha non]การออกเสียง: สุนัขข้างถนน การใช้"สุนัขข้างถนน" อังกฤษ
- สุนัขจรจัด
- ส: ๑ พยัญชนะตัวที่ ๔๐ เป็นพวกอักษรสูง ใช้ได้ทั้งเป็นพยัญชนะตัวต้นและตัวสะกดในแม่กดในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤตเป็นต้น เช่น สวย สงสาร สวิตช์ รส
- สุ: ๑ ก. ซักสบงจีวรวิธีหนึ่งโดยใช้น้ำร้อนหรือมะกรูดมะนาวเป็นต้น, มักใช้ว่า ซักสุ. ๒ ว. เสีย แต่ยังไม่เน่า (มักใช้แก่แตงโม) เช่น แตงโมใบนี้สุแล้ว
- สุนัข: น. หมา (มักใช้เป็นทางการ) เช่น สุนัขตำรวจ. ( ป. สุนข; ส. ศุนก).
- ุ: คําตัดสินสุดท้าย
- น: ๑ พยัญชนะตัวที่ ๒๕ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กน. ๒ น. ชื่อคณะฉันท์ มีลหุล้วน เรียกว่า น คณะ, ย่อจากคำว่า นภ (ฟ้า).
- นัข: ( กลอน ) น. เล็บ, นิ้วมือ เช่น ทศนัข. ( ป. , ส. นข).
- ั: ชั่วคราว
- ข: พยัญชนะตัวที่ ๒ เป็นพวกอักษรสูง ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กกในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤต.
- ข้า: ๑ น. บ่าวไพร่, คนรับใช้. ๒ ส. คำใช้แทนตัวผู้พูด พูดกับผู้ที่เสมอกันอย่างเป็นกันเองหรือผู้ใหญ่พูดกับผู้น้อย, เป็นสรรพนามบุรุษที่ ๑.
- ข้าง: น. เบื้อง เช่น ข้างหน้า ข้างหลัง; ส่วน เช่น ข้างหัว ข้างท้าย; ฝ่าย เช่น ข้างไหน ข้างนี้; สีข้าง เช่น เอาข้างเข้าถู. บ. ใกล้, ริม, เช่น
- ข้างถนน: ริมถนน ข้างทาง ขอบทาง
- ้: ซึ่งอยู่ทางทิศตะวันออกเฉียงใต้ เข้ายา ข้อห้าม แก้วน้ําที่มีก้นหนาไม่มีหูจับ
- ง: พยัญชนะตัวที่ ๗ นับเป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กง.
- ถ: พยัญชนะตัวที่ ๒๒ นับเป็นพวกอักษรสูง ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กดในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤต เช่น รถ ปรารถนา.
- ถนน: ถะหฺนน น. หนทางที่ทำขึ้น, ลักษณนามว่า สาย, สนน ก็ว่า, โบราณเขียนเป็น ถนล. ( จารึกวัดป่ามะม่วง ); ( กฎ ) ทางเดินรถ ทางเท้า ขอบทาง ไหล่ทาง
ประโยค
คำอื่น ๆ
- "สุนทรียะ" คือ
- "สุนัข" คือ
- "สุนัขกลายพันธุ์" คือ
- "สุนัขขนาดเล็กพันธุ์หนึ่ง เมื่อก่อนใช้เป็นสุนัขล่าเนื้อ" คือ
- "สุนัขขนาดเล็กหรือปานกลางชนิดหนึ่งที่มีขนยาว และหูยาน" คือ
- "สุนัขคุ้มกันแกะ" คือ
- "สุนัขจรจัด" คือ
- "สุนัขจำพวกหนึ่งที่สามารถคามสัตว์ที่ถูกยิงกลับคืนมา" คือ
- "สุนัขจิ้งจอก" คือ
- "สุนัขขนาดเล็กพันธุ์หนึ่ง เมื่อก่อนใช้เป็นสุนัขล่าเนื้อ" คือ
- "สุนัขขนาดเล็กหรือปานกลางชนิดหนึ่งที่มีขนยาว และหูยาน" คือ
- "สุนัขคุ้มกันแกะ" คือ
- "สุนัขจรจัด" คือ