เทือกเถา คือ
สัทอักษรสากล: [theūak thao]การออกเสียง: เทือกเถา การใช้"เทือกเถา" อังกฤษ
- ตระกูล
เชื้อสาย
เทือกเถาเหล่ากอ
กําพืด
กําเนิด
วงศ์วาน
เผ่าพันธุ์
- เท: ก. ตะแคงหรือเอียงภาชนะเพื่อให้สิ่งที่อยู่ในนั้นไหลลงไปหรือออกไป เช่น เทน้ำ เทขยะ, โดยปริยายหมายถึงกิริยาอาการคล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น ฝนตกลงมามาก ๆ
- เทือ: ว. ครั้ง, หน, เตื้อ ก็ใช้.
- เทือก: น. ที่ดินที่ไถและคราดแล้วทำให้เป็นโคลนเป็นตมเพื่อตกกล้า เช่น ทำเทือกตกกล้า, ขี้เทือก ก็ว่า, โดยปริยายหมายถึงที่ซึ่งเปรอะเลอะเทอะเพราะย่ำกันไปมา
- ท: ๑ พยัญชนะตัวที่ ๒๓ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กดในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤตเป็นต้น เช่น ประมาท บท ธาตุบิสมัท. ๒ ใช้ประสมกับตัว ร
- อ: ๑ พยัญชนะตัวที่ ๔๓ เป็นพวกอักษรกลาง ใช้เป็นพยัญชนะตัวต้นได้อย่างตัวอื่น ๆ เช่น อา อก องค์, ใช้นำพยัญชนะเดี่ยวได้อย่างอักษรกลางอื่น ๆ เช่น อนึ่ง
- อก: ๑ น. ส่วนของร่างกายด้านหน้าอยู่ระหว่างคอกับท้อง; ใจ เช่น อกกรม อกเขาอกเรา; เรียกไม้ที่เป็นแกนกลางของตัวว่าวว่า อกว่าว;
- ก: พยัญชนะตัวต้น เป็นพวกอักษรกลาง ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กก.
- เถา: น. เครือไม้, ลำต้นของไม้เลื้อย; ภาชนะที่จัดเข้าเป็นชุดเดียวกันอย่างปิ่นโต, ภาชนะหรือสิ่งของในจำพวกเดียวกันที่ใหญ่ รอง และเล็ก
- ถ: พยัญชนะตัวที่ ๒๒ นับเป็นพวกอักษรสูง ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กดในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤต เช่น รถ ปรารถนา.
- ถา: ก. ถลา, โผลง; ลับ, ถูให้คม. (ไทยเดิม ถา ว่า โกน).
ประโยค
คำอื่น ๆ
- "เทือกเขาร็อกกี้มีความยาว 4" คือ
- "เทือกเขาหิมาลัย" คือ
- "เทือกเขาอาดิรอนเดก" คือ
- "เทือกเขาอาอิรอนเดกส์" คือ
- "เทือกเขาเซนต์เอเลียส" คือ
- "เทือกเถาเหล่ากอ" คือ
- "เทือกเถาเหล่ากอทั้งหลาย" คือ
- "เทือน" คือ
- "เทื่อ" คือ
- "เทือกเขาอาอิรอนเดกส์" คือ
- "เทือกเขาเซนต์เอเลียส" คือ
- "เทือกเถาเหล่ากอ" คือ
- "เทือกเถาเหล่ากอทั้งหลาย" คือ