เฟือย คือ

เฟือ: ก. เหลือมาก, มักใช้ประกอบกับคำ เหลือ เป็น เหลือเฟือ.
ฟ: พยัญชนะตัวที่ ๓๑ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กบในคำที่มาจากภาษาต่างประเทศ เช่น เสิร์ฟ เนกาทิฟ ไมโครเวฟ.
อ: ๑ พยัญชนะตัวที่ ๔๓ เป็นพวกอักษรกลาง ใช้เป็นพยัญชนะตัวต้นได้อย่างตัวอื่น ๆ เช่น อา อก องค์, ใช้นำพยัญชนะเดี่ยวได้อย่างอักษรกลางอื่น ๆ เช่น อนึ่ง
อย: อะยะ-, อะยัด น. เหล็ก. ( ป. อย; ส. อยสฺ).
ย: พยัญชนะตัวที่ ๓๔ เป็นพวกอักษรต่ำ เป็นได้ทั้งตัวต้นและตัวสะกดในแม่เกย.

ตัวอย่างการใช้เพิ่มเติม: ถัดไป＞

ในบ้านนี้เราไม่กินชีสราคาฟุ่มเฟือยแบบนั้นนะจ๊ะ

เราถึงสามารถใช้ชีวิตได้อย่างหรูหราและฟุ่มเฟือย

เธอต้องการให้คุณคิดว่าศิลปะเป็นเรื่องฟุ่มเฟือย

ศิลปะมันฟุ่มเฟือย และเราก็ไม่อาจจ่ายได้อีกแล้ว

สองคนนั่นก็ยังคิดว่าฉันเป็นเด็กดี ไม่ฟุ่มเฟือย