เมืองออก คือ

• น. เมืองที่สวามิภักดิ์ถวายดอกไม้เงินดอกไม้ทอง.

• เม:     น. แม่. ( ข. ).
• เมือ:     ก. ไป, กลับ.
• เมือง:     น. แดน เช่น เมืองมนุษย์ เมืองสวรรค์ เมืองบาดาล, ประเทศ เช่น เมืองไทย เมืองจีน เมืองลาว; ( โบ ) จังหวัด เช่น เมืองเชียงใหม่ เมืองนครศรีธรรมราช
• ม:     พยัญชนะตัวที่ ๓๓ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กม.
• มือ:     ๑ น. อวัยวะส่วนหนึ่งของร่างกายอยู่ต่อจากปลายแขนประกอบด้วยฝ่ามือและนิ้วมือ สำหรับจับเป็นต้น,
• อ:     ๑ พยัญชนะตัวที่ ๔๓ เป็นพวกอักษรกลาง ใช้เป็นพยัญชนะตัวต้นได้อย่างตัวอื่น ๆ เช่น อา อก องค์, ใช้นำพยัญชนะเดี่ยวได้อย่างอักษรกลางอื่น ๆ เช่น อนึ่ง
• อง:     น. คำนำหน้านามของบุคคลซึ่งเป็นเชื้อพระวงศ์ของกษัตริย์ญวน เช่น องเชียงสือ องเชียงชุน,
• ง:     พยัญชนะตัวที่ ๗ นับเป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กง.
• งอ:     ว. ลักษณะที่มีส่วนปลายหักโค้งเข้าหาตัวมันเองเช่นรูปอย่างขอ; เรียกหน้าซึ่งมีสีหน้าแสดงอาการโกรธ ไม่พอใจ หรือไม่ได้อย่างใจเป็นต้นว่า หน้างอ. ก.
• ออ:     ๑ ก. รวมกันเป็นกลุ่ม, คั่งกันอยู่, เช่น คนอออยู่หน้าประตู. ๒ ( โบ ) น. คำนำหน้าชื่อผู้ชายที่ตนพูดด้วยหรือพูดถึง เช่น ออมั่น ออคง.
• ออก:     ๑ ( โบ ) น. คำนำหน้าบรรดาศักดิ์ เช่น ออกพระ ออกหลวง ออกขุน; ( ถิ่น ) เรียกพ่อแม่ผู้ให้กำเนิดว่า พ่อออก แม่ออก; เรียกเมืองที่สวามิภักดิ์ว่า
• อก:     ๑ น. ส่วนของร่างกายด้านหน้าอยู่ระหว่างคอกับท้อง; ใจ เช่น อกกรม อกเขาอกเรา; เรียกไม้ที่เป็นแกนกลางของตัวว่าวว่า อกว่าว;
• ก:     พยัญชนะตัวต้น เป็นพวกอักษรกลาง ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กก.

ประโยค

ตัวอย่างการใช้เพิ่มเติม:   ถัดไป＞

พ่อจะรู้สึกยังไง เมือพวกเขาเอาบล็อกของเมืองออก

ย้ายพลเมืองออกจากหุบเขา เราต้องปกป้องพลเมือง

เขาโกรธ และเอาตัวเด็กๆในเมืองออกไปด้วยวิธีเดียวกัน

มีฝูงชนพื้นเมืองออกมีทุ่มเทในการโจมตีเป็น

พวกนั้นแบ่งเมืองออกเป็นสองฝั่ง ผมบอกเอาสิ

คำอื่น ๆ

1. "เมืองหลวงมลรัฐไอดาโฮ" คือ
2. "เมืองหลวงมลรัฐไอโอวา" คือ
3. "เมืองหลวงสาธารณรัฐโดมินิกา" คือ
4. "เมืองหลวงเติร์กเมนิสถาน" คือ
5. "เมืองห่างไกล" คือ
6. "เมืองอะเดรียโนเปิล" คือ
7. "เมืองอะเดรียโนโปลิส" คือ
8. "เมืองอะแจว" คือ
9. "เมืองอัลมา อะตา" คือ
10. "เมืองหลวงเติร์กเมนิสถาน" คือ
11. "เมืองห่างไกล" คือ
12. "เมืองอะเดรียโนเปิล" คือ
13. "เมืองอะเดรียโนโปลิส" คือ