เมืองและชนบท คือ

• ความสัมพันธ์ระหว่างชนบทกับเมือง
  ความสัมพันธ์ระหว่างเมืองกับชนบท

• เม:     น. แม่. ( ข. ).
• เมือ:     ก. ไป, กลับ.
• เมือง:     น. แดน เช่น เมืองมนุษย์ เมืองสวรรค์ เมืองบาดาล, ประเทศ เช่น เมืองไทย เมืองจีน เมืองลาว; ( โบ ) จังหวัด เช่น เมืองเชียงใหม่ เมืองนครศรีธรรมราช
• ม:     พยัญชนะตัวที่ ๓๓ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กม.
• มือ:     ๑ น. อวัยวะส่วนหนึ่งของร่างกายอยู่ต่อจากปลายแขนประกอบด้วยฝ่ามือและนิ้วมือ สำหรับจับเป็นต้น,
• อ:     ๑ พยัญชนะตัวที่ ๔๓ เป็นพวกอักษรกลาง ใช้เป็นพยัญชนะตัวต้นได้อย่างตัวอื่น ๆ เช่น อา อก องค์, ใช้นำพยัญชนะเดี่ยวได้อย่างอักษรกลางอื่น ๆ เช่น อนึ่ง
• อง:     น. คำนำหน้านามของบุคคลซึ่งเป็นเชื้อพระวงศ์ของกษัตริย์ญวน เช่น องเชียงสือ องเชียงชุน,
• ง:     พยัญชนะตัวที่ ๗ นับเป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กง.
• แล:     ๑ ก. ดู, มอง, เช่น สองตาก็ไม่อยากแล เหลียวซ้ายแลขวา, ทอดตาดูเพื่อให้รู้ให้เห็น, มักใช้เข้าคู่กับคำ ดู หรือ เห็น เป็น แลดู แลเห็น. ๒ ว.
• และ:     ๑ ก. เชือด แล่ เถือสิ่งที่ยังมีเหลือติดอยู่กับสิ่งอื่นเช่นเนื้อติดกระดูกให้หลุดออกเป็นแผ่นบาง ๆ เป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อยเป็นต้น. ๒ สัน. กับ,
• ล:     พยัญชนะตัวที่ ๓๖ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กนอย่างตัว น ในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤตเป็นต้น เช่น กาล พาล ฟุตบอล.
• ละ:     ๑ ก. อาการที่แยกตัวให้พ้นจากสิ่งใดสิ่งหนึ่งซึ่งเกี่ยวข้องอยู่ เช่น ละถิ่น ละบ้าน ละสมณเพศ; ทิ้งไว้, ปล่อยไว้, เช่น ละไว้ในฐานที่เข้าใจ ละพยศ;
• ช:     ๑ พยัญชนะตัวที่ ๑๐ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กดในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤตเป็นต้น เช่น ราช คช กริช แซนด์วิช. ๒ ในภาษาบาลีและสันสกฤต
• ชน:     ๑ ก. โดนแรง ๆ เช่น รถยนต์ชนต้นไม้, ชิดจนติด เช่น ตั้งตู้ชนฝา; บรรจบ เช่น ชนขวบ; ให้ต่อสู้กัน เช่น ชนโค ชนไก่. น.
• ชนบท:     ชนนะบด น. บ้านนอก, เขตแดนที่พ้นจากเมืองหลวงออกไป. ( ป. , ส. ชนปท).
• น:     ๑ พยัญชนะตัวที่ ๒๕ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กน. ๒ น. ชื่อคณะฉันท์ มีลหุล้วน เรียกว่า น คณะ, ย่อจากคำว่า นภ (ฟ้า).
• นบ:     ( กลอน ) ก. ไหว้, นอบน้อม.
• บ:     ๑ พยัญชนะตัวที่ ๒๖ เป็นพวกอักษรกลาง ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กบ. ๒ บอ, บ่อ ว. ไม่, มักใช้ในหนังสือเก่าหรือกวีนิพนธ์ หรือบางท้องถิ่น, ในที่ใช้ บ
• บท:     ๑ บด, บดทะ- น. ข้อความเรื่องหนึ่ง ๆ หรือตอนหนึ่ง ๆ เช่น บทที่ ๑ บทที่ ๒; กำหนดคำประพันธ์ที่ลงความตอนหนึ่ง ๆ เช่น โคลง ๔ สุภาพ ๔ บาท เป็น ๑ บท;
• ท:     ๑ พยัญชนะตัวที่ ๒๓ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กดในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤตเป็นต้น เช่น ประมาท บท ธาตุบิสมัท. ๒ ใช้ประสมกับตัว ร

ประโยค

การผังเมืองและชนบท

การตั้งถิ่นฐานในชนบทของภูมิภาคภูมิภาคและสิทธิของตน การวางแผนและการพัฒนาการตั้งถิ่นฐานของเมืองและชนบท

ทั้งหมด บทความยอดนิยม ชาวจีนโพ้นทะเล ศิลปะและวัฒนธรรม เมืองและชนบท ประเด็นล่าสุด สันทนาการและการท่องเที่ยว คอลัมน์

เมืองและชนบท ทะเลและภูเขา ธรรมเนียมดั้งเดิมและความเป็นสมัยใหม่อยู่ร่วมกันอย่างใกล้ชิด มิยางิคือสถานที่ในอุดมคติสำหรับสำรวจ สัมผัสชีวิตในชนบท และเข้าร่วมกิจกรรมทางวัฒนธรรม

คำอื่น ๆ

1. "เมืองแฟรงค์เฟิร์ต" คือ
2. "เมืองแมดิสัน" คือ
3. "เมืองแมน" คือ
4. "เมืองแมนเชสเตอร์เป็นทางตะวันตกเฉียงเหนือของอังกฤษ" คือ
5. "เมืองแลนซิง" คือ
6. "เมืองแอตแลนตา" คือ
7. "เมืองแฮนโนเวอร์" คือ
8. "เมืองแฮร์ริสเบิร์ก" คือ
9. "เมืองแฮโนเวอร์" คือ
10. "เมืองแมนเชสเตอร์เป็นทางตะวันตกเฉียงเหนือของอังกฤษ" คือ
11. "เมืองแลนซิง" คือ
12. "เมืองแอตแลนตา" คือ
13. "เมืองแฮนโนเวอร์" คือ