เอื้อม คือ

• ก. ยื่นมือไปเพื่อหยิบของในที่ไกลมือ; โดยปริยายหมายความว่า ใฝ่สูง.

• เอ:     ๑ ว. หนึ่ง; เปลี่ยว, เดี่ยว, เช่น เอองค์. ( ตัดมาจาก เอก). ๒ อ. คำที่เปล่งออกมาแสดงความแปลกใจ สงสัย เป็นต้น.
• เอื้อ:     ก. เอาใจใส่, มีน้ำใจ, เช่น เอื้อแก่กัน, เห็นแก่ เช่น ทำกับข้าวเผ็ดไม่เอื้อเด็ก ๆ.
• อ:     ๑ พยัญชนะตัวที่ ๔๓ เป็นพวกอักษรกลาง ใช้เป็นพยัญชนะตัวต้นได้อย่างตัวอื่น ๆ เช่น อา อก องค์, ใช้นำพยัญชนะเดี่ยวได้อย่างอักษรกลางอื่น ๆ เช่น อนึ่ง
• อื้อ:     ว. อาการที่รู้สึกมีเสียงดังอยู่ในหู, ไม่ได้ยิน; ( ปาก ) มาก เช่น รวยอื้อ บ่นกันอื้อ.
• ้:     ซึ่งอยู่ทางทิศตะวันออกเฉียงใต้ เข้ายา ข้อห้าม แก้วน้ําที่มีก้นหนาไม่มีหูจับ
• อม:     ก. เอาสิ่งของใส่ปากแล้วหุบปากไว้ไม่กลืนลงไป, โดยปริยายหมายความว่า ไม่แสดงออกมา เช่น อมภูมิ; กลมกลืน, ปนกัน, เช่น อมเปรี้ยวอมหวาน เขียวอมเหลือง; (
• ม:     พยัญชนะตัวที่ ๓๓ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กม.

ประโยค

ตัวอย่างการใช้เพิ่มเติม:   ถัดไป＞

น่าเสียดายที่ฮาราดะ ริกะเป็นคนที่ยากจะเอื้อมถึง

ผมสามารถเปลี่ยนหลอดไฟได้ โดยแค่เอื้อมขึ้นไปหยิบ

ซิดนีย์ ฉันอยากให้เธอพยายามเอื้อมมือมาจับมือฉัน

ถึงยังไง เธอก็เป็นดอกฟ้าที่ฉันไม่มีวันเอื้อมถึง

ผู้รักษาประตูเอื้อมมือ ปัดออกไปได้อย่างฉิวเฉียด

คำอื่น ๆ

1. "เอื้อนวาจา" คือ
2. "เอื้อนอรรถ" คือ
3. "เอื้อนเอ่ย" คือ
4. "เอื้อนโอฐ" คือ
5. "เอื้อผล" คือ
6. "เอื้อมขึ้นไป" คือ
7. "เอื้อมถึง" คือ
8. "เอื้อมมือ" คือ
9. "เอื้อมสูง" คือ
10. "เอื้อนโอฐ" คือ
11. "เอื้อผล" คือ
12. "เอื้อมขึ้นไป" คือ
13. "เอื้อมถึง" คือ