เอื้อมถึง คือ

• เอื้อม
  ยื่นถึง

• เอ:     ๑ ว. หนึ่ง; เปลี่ยว, เดี่ยว, เช่น เอองค์. ( ตัดมาจาก เอก). ๒ อ. คำที่เปล่งออกมาแสดงความแปลกใจ สงสัย เป็นต้น.
• เอื้อ:     ก. เอาใจใส่, มีน้ำใจ, เช่น เอื้อแก่กัน, เห็นแก่ เช่น ทำกับข้าวเผ็ดไม่เอื้อเด็ก ๆ.
• เอื้อม:     ก. ยื่นมือไปเพื่อหยิบของในที่ไกลมือ; โดยปริยายหมายความว่า ใฝ่สูง.
• อ:     ๑ พยัญชนะตัวที่ ๔๓ เป็นพวกอักษรกลาง ใช้เป็นพยัญชนะตัวต้นได้อย่างตัวอื่น ๆ เช่น อา อก องค์, ใช้นำพยัญชนะเดี่ยวได้อย่างอักษรกลางอื่น ๆ เช่น อนึ่ง
• อื้อ:     ว. อาการที่รู้สึกมีเสียงดังอยู่ในหู, ไม่ได้ยิน; ( ปาก ) มาก เช่น รวยอื้อ บ่นกันอื้อ.
• ้:     ซึ่งอยู่ทางทิศตะวันออกเฉียงใต้ เข้ายา ข้อห้าม แก้วน้ําที่มีก้นหนาไม่มีหูจับ
• อม:     ก. เอาสิ่งของใส่ปากแล้วหุบปากไว้ไม่กลืนลงไป, โดยปริยายหมายความว่า ไม่แสดงออกมา เช่น อมภูมิ; กลมกลืน, ปนกัน, เช่น อมเปรี้ยวอมหวาน เขียวอมเหลือง; (
• ม:     พยัญชนะตัวที่ ๓๓ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กม.
• ถ:     พยัญชนะตัวที่ ๒๒ นับเป็นพวกอักษรสูง ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กดในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤต เช่น รถ ปรารถนา.
• ถึง:     ก. บรรลุจุดหมาย เช่น เมื่อไรจะถึง; รับนับถือ, ยึดถือ, เช่น ถึงพระพุทธเจ้า พระธรรม พระสงฆ์ เป็นที่พึ่งที่ระลึก; โดยปริยายหมายความว่า เท่าทัน,
• ง:     พยัญชนะตัวที่ ๗ นับเป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กง.

ประโยค

ตัวอย่างการใช้เพิ่มเติม:   ถัดไป＞

น่าเสียดายที่ฮาราดะ ริกะเป็นคนที่ยากจะเอื้อมถึง

ถึงยังไง เธอก็เป็นดอกฟ้าที่ฉันไม่มีวันเอื้อมถึง

มันช่างห่างไกลและไม่มีวันที่จะเอื้อมถึงได้เลย

ชั้นเองก็เคยเป็นคนนึงที่ไม่สามารถเอื้อมถึงเธอได้

ถ้าเราทำให้ด้านมุมสูงขึ้น ผมคิดว่าคงเอื้อมถึง

คำอื่น ๆ

1. "เอื้อนเอ่ย" คือ
2. "เอื้อนโอฐ" คือ
3. "เอื้อผล" คือ
4. "เอื้อม" คือ
5. "เอื้อมขึ้นไป" คือ
6. "เอื้อมมือ" คือ
7. "เอื้อมสูง" คือ
8. "เอื้อมอาจ" คือ
9. "เอื้อมไปถึง" คือ
10. "เอื้อม" คือ
11. "เอื้อมขึ้นไป" คือ
12. "เอื้อมมือ" คือ
13. "เอื้อมสูง" คือ