แสน คือ

สัทอักษรสากล: [saēn]การออกเสียง:

ว. สิบหมื่น; มากยิ่ง, เหลือเกิน, เช่น แสนลำบาก.
น. ตำแหน่งนายทหารครั้งโบราณทางภาคพายัพ.

แส: ๑ ก. แฉ, ชำระ, สะสาง. น. หญิงสาว, มักใช้ประกอบกับคำ สาว ว่า สาวแส. ๒ น. ชื่อไม้เถาชนิด Jacquemontia pentantha (Jacq.) G. Don ในวงศ์
ส: ๑ พยัญชนะตัวที่ ๔๐ เป็นพวกอักษรสูง ใช้ได้ทั้งเป็นพยัญชนะตัวต้นและตัวสะกดในแม่กดในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤตเป็นต้น เช่น สวย สงสาร สวิตช์ รส
สน: ๑ น. ชื่อไม้ต้นหลายชนิดหลายสกุลในหลายวงศ์ เช่น สนสองใบ หรือ เกี๊ยะเปลือกหนา ( Pinus merkusii Jungh. de Vriese), สนสามใบ หรือ เกี๊ยะเปลือกบาง (
น: ๑ พยัญชนะตัวที่ ๒๕ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กน. ๒ น. ชื่อคณะฉันท์ มีลหุล้วน เรียกว่า น คณะ, ย่อจากคำว่า นภ (ฟ้า).

ตัวอย่างการใช้เพิ่มเติม: ถัดไป＞

มีสิ่งมีชีวิตที่แสนจะมีความสุขเท่าที่โลกรู้จัก

เขาได้ยืมเงินเกือบสองแสนเหรียญปกป้องบ้านของเขา

พนักงานนั่นก็ร้ายจริงๆที่ขายป้ายนั่นต้องแสนวอน

มันกำลังจะเป็นอาหารเย็นที่แสนยากลำบากของวันนี้

พี่ชายที่แสนใจดีที่ผมรักมากกว่าผู้เป็นพ่อซะอีก