โหวด คือ
- ๑
โหฺวด
(โบ) น. เครื่องเปิดไอน้ำให้มีเสียงดังเช่นนั้น.
ว. เสียงดังเช่นนั้นอย่างเสียงเปิดโหวด.
๒โหฺวด
(ถิ่น-อีสาน) น. เครื่องดนตรีประเภทเป่าชนิดหนึ่งของภาคอีสาน.
- โหว: โหฺว ว. เว้าลึกเข้าไป.
- ห: พยัญชนะตัวที่ ๔๑ อยู่ในพวกอักษรสูง เช่น หา เห็นใช้นำอักษรต่ำที่เป็นอักษรเดี่ยวให้มีเสียงสูงและไม่ออกเสียงตัว ห เช่น หงอย หนา.
- หวด: ๑ น. ภาชนะอย่างหนึ่งสำหรับนึ่งของ ทำด้วยดินเผา ไม้ไผ่สาน เป็นต้น. ๒ ก. ฟาด, ตีแรง ๆ, โบย.
- ว: พยัญชนะตัวที่ ๓๗ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นพยัญชนะต้น เช่น วัน วา ใช้ควบกล้ำกับพยัญชนะตัวอื่นบางตัว เช่น กว่า ความ และใช้เป็นตัวสะกดในแม่เกอว เช่น
- ด: พยัญชนะตัวที่ ๒๐ นับเป็นพวกอักษรกลาง ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กด.
