ไม่สู้จะ คือ

• อย่างขาดแคลน
  อย่างเหน็ดเหนื่อย
  อย่างไม่เพียงพอ
  เกือบจะไม่
  แทบจะไม่
  ไม่ค่อยพบ

• ไม่:     ว. มิ, คำปฏิเสธความหมายของคำที่อยู่ถัดไป เช่น ไม่กิน ไม่ดี, ถ้าอยู่ท้ายคำ ต้องมีคำ หา อยู่หน้า เช่น หากินไม่.
• ไม่สู้:     ว. ไม่ค่อย เช่น ไม่สู้ดี คือ ไม่ค่อยดี.
• ม:     พยัญชนะตัวที่ ๓๓ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กม.
• ส:     ๑ พยัญชนะตัวที่ ๔๐ เป็นพวกอักษรสูง ใช้ได้ทั้งเป็นพยัญชนะตัวต้นและตัวสะกดในแม่กดในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤตเป็นต้น เช่น สวย สงสาร สวิตช์ รส
• สู:     ๑ ( วรรณ ) ว. อาย เช่น มาเดียวเปลี่ยวอกอ้า อายสู. ( ตะเลงพ่าย ). ๒ ( โบ ) ส. ท่าน, เป็นสรรพนามบุรุษที่ ๒.
• สู้:     ก. เอาชนะกันด้วยกำลังกาย อาวุธ หรือสติปัญญาความสามารถเป็นต้น เช่น ชกสู้เขาไม่ได้จึงยอมแพ้ ทหารสู้กันในสนามรบ เล่นหมากรุกสู้กัน;
• ู:     การเต้นในจังหวะเพลงเร็ว
• ้:     ซึ่งอยู่ทางทิศตะวันออกเฉียงใต้ เข้ายา ข้อห้าม แก้วน้ําที่มีก้นหนาไม่มีหูจับ
• จ:     พยัญชนะตัวที่ ๘ เป็นตัวต้นวรรคที่ ๒ นับเป็นพวกอักษรกลาง ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กดในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤตเป็นต้น เช่น กิจ วินิจฉัย ตำรวจ จอร์จ.
• จะ:     ๑ คำกร่อนของคำหน้าซึ่งซ้ำกับคำหลังในคำที่มี จ เป็นพยัญชนะต้นในบทกลอน เช่น แจ้งแจ้ง กร่อนเป็น จะแจ้ง แจ่มแจ่ม กร่อนเป็น จะแจ่ม

ประโยค

เขาทำงานหนักทั้งวัน แม้ว่าสภาพร่างกายไม่สู้จะดีนัก

ข้าได้ยินมาว่า สุขภาพของเสด็จพ่อ ไม่สู้จะดี

อีกอย่างสุขภาพของพระราชาก็ไม่สู้จะดีนัก

คำอื่น ๆ

1. "ไม่สุงสิง" คือ
2. "ไม่สุงสิงกับใคร" คือ
3. "ไม่สุจริตใจ" คือ
4. "ไม่สุภาพ" คือ
5. "ไม่สู้" คือ
6. "ไม่สู้สายตา" คือ
7. "ไม่ส่งเสียง" คือ
8. "ไม่สําคัญ" คือ
9. "ไม่สําคัญมาก" คือ
10. "ไม่สุภาพ" คือ
11. "ไม่สู้" คือ
12. "ไม่สู้สายตา" คือ
13. "ไม่ส่งเสียง" คือ