พูด ฝืน

สัทอักษรสากล・การออกเสียง: [feūn]

ฝืน อังกฤษ：v. to force, to make an effort, to persist, to resist, to go againt. ตัวอย่าง: แม้เขาจะป่วยเขาก็ฝืนใจทำงาน Though he was ill he force himself tro work. เขาพยายามฝืนใจลุกข
ฝืน จีน：违背 [wéi bèi] 勉强 [miǎn qiǎng]
ฝืน คือ：ก. ต้องจำใจทำสิ่งที่ไม่อยากจะทำ เช่น ฝืนกิน ฝืนทำ; ขัด, ไม่ทำตาม, เช่น ฝืนระเบียบ; ขืน, ขืนไว้, เหนี่ยวรั้ง, เช่น ฝืนใจ.