พูด หนวกหู
สัทอักษรสากล・การออกเสียง: [nūak| hū]
ความหมาย
- หนวกหู อังกฤษ：adj. noisy, deafening. ตัวอย่าง: เสียงเครื่องจักรหนวกหูจริง ๆ The roar of machinery is really deafening. ผมหนวกหูเด็ก ๆ ข้างบ้าน I am deafended by the neighbor's children
- หนวกหู จีน：吵闹 [chǎo nào] 震耳欲聋 zhèn ěr yù lóng
- หนวกหู คือ：ก. รู้สึกรำคาญหูเพราะเสียงเซ็งแซ่อื้ออึง เช่น เด็ก ๆ เล่นกันเกรียว หนวกหูเหลือเกิน, โดยปริยายหมายความว่า รำคาญ เช่น เธอพูดมากฉันหนวกหูเต็มทีแล้ว. ว. เซ็งแซ่อื้ออึงรำคาญหู เช่