พูด แปลกถิ่น
สัทอักษรสากล・การออกเสียง: [plaēk thin]
ความหมาย
- แปลกถิ่น อังกฤษ：1) adj. strange to the place ที่เกี่ยวข้อง: new to the place 2) v. be strange to the place ที่เกี่ยวข้อง: be new to the place
- แปลกถิ่น จีน：珍奇 稀奇 希奇 异
- แปลกถิ่น คือ：1) adj. ที่ไม่ใช่สมาชิกของถิ่นที่อยู่ปัจจุบัน ชื่อพ้อง: แปลกที่ ตัวอย่างการใช้: ตามแนวชายแดน มีพวกคนแปลกถิ่นที่อพยพเข้ามาในเขตไทยเป็นจำนวนมาก 2) v.