กระปุ่มกระป่ํา คือ

• ปุ่มป่ํา
  ซึ่งเป็นตะปุ่มตะป่ํา
  กระปมกระเปา
  ขรุขระ
  ตะปุ่มตะป่ํา

• กร     ๑ กอน น. ผู้ทำ, ใช้ประกอบเป็นส่วนหลังของสมาส เช่น กรรมกร เกษตรกร. ( ป. ). ๒ กอน น. มือ (มักใช้ในบทประพันธ์); แขน เช่น
• กระ     ๑ น. ชื่อเต่าทะเลชนิด Eretmochelys imbricata ในวงศ์ Cheloniidae หลังเป็นเกล็ดแผ่นโต ๆ
• กระปุ่ม     ( ถิ่น-อีสาน ) น. เครื่องสานชนิดหนึ่ง ส่วนล่างใหญ่ ส่วนบนเล็ก รูปกลม มีฝาสวมลงลึก สำหรับใส่สิ่งของ พ่อค้าหาบเร่มักใช้.
• ระ     ก. กระทบเรียดไป เช่น เอาไม้ระรั้วสังกะสี.
• ปุ     ๑ ว. เสียงดังเช่นนั้น. ๒ ก. ปะ เช่น เอาไม้ไปปุฝาเรือน.
• ปุ่ม     น. ปม, ของที่นูนขึ้นจากพื้นเดิม เช่น ปุ่มฆ้อง.
• มก     ( ถิ่น-ปักษ์ใต้ ) น. ปลากระบอก. ( ดู กระบอก ๒ ).
• มกร     มะกอน, มะกอระ-, มะกะระ- น. มังกร, ชื่อดาวราศีที่ ๑๐. ( ป. , ส. ).
• กระปมกระปํา    ปุ่มป่ํา เป็นปมเป็นก้อน
• กระปมกระปำ    ว. ปุ่มป่ำ, ปมเปา, เป็นปมเป็นก้อน.
• กระปุ่มกระปิ่ม    ว. มีปุ่มป่ำมาก เช่น ดูกระปุ่มกระปิ่มตุ่มติ่มเต็ม. (นิ. เพชร).
• กระปุ่มกระป่ำ    ว. มีปุ่มป่ำมาก เช่น ดูกระปุ่มกระปิ่มตุ่มติ่มเต็ม. (นิ. เพชร).
• -กระปำ    ใช้เข้าคู่กับคำ กระปม เป็น กระปมกระปำ.
• -กระปิ่ม    ใช้เข้าคู่กับคำ กระปุ่ม เป็น กระปุ่มกระปิ่ม.
• กระปำ    ใช้เข้าคู่กับคำ กระปม เป็น กระปมกระปำ.