กระปมกระปำ คือ

• ว. ปุ่มป่ำ, ปมเปา, เป็นปมเป็นก้อน.

• กร     ๑ กอน น. ผู้ทำ, ใช้ประกอบเป็นส่วนหลังของสมาส เช่น กรรมกร เกษตรกร. ( ป. ). ๒ กอน น. มือ (มักใช้ในบทประพันธ์); แขน เช่น
• กระ     ๑ น. ชื่อเต่าทะเลชนิด Eretmochelys imbricata ในวงศ์ Cheloniidae หลังเป็นเกล็ดแผ่นโต ๆ
• ระ     ก. กระทบเรียดไป เช่น เอาไม้ระรั้วสังกะสี.
• ปม     น. เนื้อที่เป็นปุ่มขึ้นตามตัว, ขอดของผ้าหรือเชือก, ข้อยุ่งที่แก้ยาก.
• มก     ( ถิ่น-ปักษ์ใต้ ) น. ปลากระบอก. ( ดู กระบอก ๒ ).
• มกร     มะกอน, มะกอระ-, มะกะระ- น. มังกร, ชื่อดาวราศีที่ ๑๐. ( ป. , ส. ).
• กระปำ     ใช้เข้าคู่กับคำ กระปม เป็น กระปมกระปำ.
• ปำ     ก. พุ่งลง, ปักลง, มักใช้ประกอบกับ หัว เช่น หัวปำ.
• -กระปำ    ใช้เข้าคู่กับคำ กระปม เป็น กระปมกระปำ.
• กระปมกระปํา    ปุ่มป่ํา เป็นปมเป็นก้อน
• กระปมกระเปา    ว. ปุ่มป่ำ, ปมเปา, เป็นปมเป็นก้อน.
• กระปุ่มกระปิ่ม    ว. มีปุ่มป่ำมาก เช่น ดูกระปุ่มกระปิ่มตุ่มติ่มเต็ม. (นิ. เพชร).
• กระปุ่มกระป่ำ    ว. มีปุ่มป่ำมาก เช่น ดูกระปุ่มกระปิ่มตุ่มติ่มเต็ม. (นิ. เพชร).
• กระปุ่มกระป่ํา    ปุ่มป่ํา ซึ่งเป็นตะปุ่มตะป่ํา กระปมกระเปา ขรุขระ ตะปุ่มตะป่ํา
• -กระปิ่ม    ใช้เข้าคู่กับคำ กระปุ่ม เป็น กระปุ่มกระปิ่ม.