กลัมพัก คือ

• กะลำ-
  (แบบ) น. ผักบุ้ง เช่น ประเทศที่ต่ำน้ำลึกล้วนเหล่ากลัมพัก พ่านทอดยอดยาวสล้างสลอน. (ม. ร. ๔ มหาพน). (ป., ส. กลมฺพก).

• กล     กน, กนละ- น. การลวงหรือล่อลวงให้หลงหรือให้เข้าใจผิดเพื่อให้ฉงนหรือเสียเปรียบ เช่น เล่ห์กล, เล่ห์เหลี่ยม เช่น กลโกง;
• พัก     ก. หยุดชั่วคราว เช่น พักร้อน พักเครื่อง, อยู่ชั่วคราว, อาศัยชั่วคราว, เช่น บ้านพัก; รอรั้ง มักใช้ในความปฏิเสธ เช่น ไม่พักต้องว่า. น. คราว เช่น
• ที่สัมพันธ์กันใกล้ชิด    ที่มีบรรพบุรุษเดียวกัน ที่เกี่ยวข้องกัน
• กัมพู    (แบบ) น. หอยสังข์; ทอง เช่น กัมพูหุ้มพู่พรรณจามรี. (บุณโณวาท), ทองสุคนธ์ปนสุวรรณ์กัมพู. (รามเกียรติ์ ร. ๒), (โบ) เขียนเป็น กำพู กำภู ก็มี. (ป., ส. กมฺพุ).
• กลัมพก    กะลำ- (แบบ) น. ผักบุ้ง เช่น ประเทศที่ต่ำน้ำลึกล้วนเหล่ากลัมพัก พ่านทอดยอดยาวสล้างสลอน. (ม. ร. ๔ มหาพน). (ป., ส. กลมฺพก).
• กลัมพร    กะลำพอน (แบบ) น. โทษใหญ่, ความฉิบหาย, เช่น มาทำกลัมพรภัย. (เสือโค), อันจ่อมกลัมพรภัย. (สมุทรโฆษ), ในบทกลอนโดยมากใช้แผลงเป็น กระลำพร หรือ กระลำ ก็มี.
• กลุ่มพืช    ชุมชนพืช
• กลุ่มพุ่มไม    พุ่มไม้เตี้ย แนวพุ่มไม้
• กลุ่มพุ่มไม้    การเจริญเติบโตไม่เต็มที่ ขนสั้นหนานิ่มที่ขึ้นอยู่ใต้ขนหยาบยาวของสัตว์ ต้นไม้ขนาดเล็ก พุ่มไม้ พุ่มไม้เตี้ยที่อยู่ใต้ต้นไม้สูง แนวพุ่มไม้
• กลุ่มคนที่มีความสัมพันธ์กัน    กลุ่มเพื่อน
• มีความสัมพันธ์กันอย่างใกล้ชิด    คนไทย ภาษาไทย แมวไทย
• กัมพล    กำ- (แบบ) น. ผ้าทอด้วยขนสัตว์. (ป.).
• กัมพุช    ๑ กำพุด, กำพุดชะ- น. แคว้นเขมร, (โบ) ชื่อแคว้นหนึ่งทางตอนเหนือของอินเดีย, กัมโพช ก็ใช้. ๒ น. ชื่อเพลงไทยทำนองหนึ่ง.
• กัมพุช-    กำพุด, กำพุดชะ- น. แคว้นเขมร, (โบ) ชื่อแคว้นหนึ่งทางตอนเหนือของอินเดีย, กัมโพช ก็ใช้.
• กัมพูชา    น. ชื่อประเทศเขมร.