คําสรรเสริญ คือ

• คําพูดยกย่อง
  คํายกย่อง
  คําสดุดี
  กิตติ
  คําชมเชย
  คํายกยอ
  คําเยินยอ
  คํานิยม
  คําชม
  คําบริภาษ

• คํา     ชื่อ ศัพท์ คํารวมเสียง คําพูด คํากล่าว ถ้อยคํา วจี วาจา เสียงพูด
• สร     สฺระ- คำนำหน้าคำอื่นที่ใช้ในบทกลอนเพื่อความสละสลวย เช่น ดื่น เป็น สรดื่น, คำที่แผลงมาจากคำที่ขึ้นต้นด้วยตัว ส ซึ่งใช้ในบทกลอน เช่น สนุก เป็น
• สรร     สัน ก. เลือก, คัด, เช่น จัดสรร เลือกสรร. ( ข. สรัล).
• สรรเสริญ     สันเสิน, สันระเสิน ก. กล่าวคำยกย่อง เชิดชู หรือ เทิดทูน เช่น สรรเสริญพระพุทธคุณ, กล่าวคำชมด้วยความนิยมพอใจ หรือเยินยอคุณความดี เช่น
• เส     ก. เฉ, ไถล, เช่น เสไปพูดเรื่องอื่น, เชือนแช เช่น เสความ.
• ริ     ก. เริ่มคิดหรือทำแปลกจากปรกติ (มักใช้ในทางไม่ดี) เช่น ริสูบบุหรี่ ริเที่ยวกลางคืน, ริอ่าน ก็ว่า.
• ถ้อยคําสรรเสริญ    การยกย่อง การสดุดี การสรรเสริญ ข้อเขียนแสดงความยกย่องสรรเสริญ
• น่าสรรเสริญ    adj. ควรยกย่องสรรเสริญ ชื่อพ้อง: น่ายกย่อง, น่าเชิดชู คำตรงข้าม: น่าดูถูก, น่าดูหมิ่น, น่าเหยียดหยาม
• ผู้น่าสรรเสริญ    ผู้มีเกียรติ ผู้ที่น่ายกย่อง
• ได้รับคําสรรเสริญ    ยกย่อง ให้รางวัลกับ
• ผู้สรรเสริญ    ผู้กล่าวคำสรรเสริญ ผู้เขียนคำสรรเสริญ
• เสียงสรรเสริญ    กิตติศัพท์ ชื่อเสียง เกียรติคุณ เสียงยกย่อง เสียงเล่าลือ
• สรเสริญ    สฺระ- (กลอน) ก. สรรเสริญ.
• การสรรเสริญ    n. การกล่าวคำยกย่อง เชิดชู หรือ เทิดทูน เช่น การสรรเสริญพระพุทธคุณ, การกล่าวคำชมด้วยความนิยมพอใจ หรือเยินยอในคุณความดี เช่น การสรรเสริญคนที่มีความกตัญญูรู้คุณ, การสรเสริญ ก็ใช้ , ชื่อพ้อง: กา
• คำสรรเสริญ    n. ถ้อยคำที่กล่าวอย่างเป็นทางการเพื่อยกย่องเชิดชูในคุณความดีที่ได้กระทำ , , คำตรงข้าม: คำเหยียดหยาม, คำว่ากล่าว ตัวอย่างการใช้: เขาไม่ไหวติงต่อคำครหาหรือคำสรรเสริญของสาธารณชน