คําสรรพนาม คือ

• สรรพนาม
  คําแทนนาม

• คํา     ชื่อ ศัพท์ คํารวมเสียง คําพูด คํากล่าว ถ้อยคํา วจี วาจา เสียงพูด
• สร     สฺระ- คำนำหน้าคำอื่นที่ใช้ในบทกลอนเพื่อความสละสลวย เช่น ดื่น เป็น สรดื่น, คำที่แผลงมาจากคำที่ขึ้นต้นด้วยตัว ส ซึ่งใช้ในบทกลอน เช่น สนุก เป็น
• สรร     สัน ก. เลือก, คัด, เช่น จัดสรร เลือกสรร. ( ข. สรัล).
• สรรพ     สับ, สับพะ- ว. ทุกสิ่ง, ทั้งปวง, ทั้งหมด, เช่น พร้อมสรรพ งามสรรพ เสร็จสรรพ สรรพสิ่ง สรรพสินค้า. ( ส. สรฺว; ป. สพฺพ).
• สรรพนาม     ( ไว ) น. คำที่ใช้แทนชื่อ นาม หรือข้อความที่กล่าวมาแล้ว เพื่อไม่ต้องกล่าวชื่อ นาม หรือข้อความนั้นซ้ำอีก เช่น ฉัน เขา เรา ท่าน.
• รพ     รบ, ระพะ, ระพา น. เสียงร้อง, เสียงดัง, เสียงเอิกเกริก. ( ป. , ส. รว).
• พน     พน, พะนะ- น. ป่า, พง, ดง. ( ป. , ส. วน).
• พนา     น. ป่า, พง, ดง, ( มาจาก พน เติมสระอา เช่น พนาดร = ป่าสูง พนาสณฑ์, พนาสัณฑ์ = แนวป่า, ราวป่า).
• นา     ๑ น. พื้นที่ราบทำเป็นคันกั้นน้ำเป็นแปลง ๆ สำหรับปลูกข้าวเป็นต้น, พื้นที่มีลักษณะคล้ายนาสำหรับทำประโยชน์อื่น ๆ เรียกตามสิ่งที่ทำ เช่น นาเกลือ
• นาม     นามมะ- น. ชื่อ, ราชาศัพท์ใช้ว่า พระนาม; คำชนิดหนึ่งในไวยากรณ์ สำหรับเรียกคน สัตว์ และสิ่งของต่าง ๆ; สิ่งที่ไม่ใช่รูป คือ จิตใจ, คู่กับ รูป. ( ป.
• คําสรรพนามเอกพจน์บุรุษที่1    ผม ดิฉัน ข้าพเจ้า กระหม่อม หน
• ปฤจฉาสรรพนาม    (ไว) น. คำแทนชื่อที่เป็นคำถาม เช่นคำ “ใคร” ฯลฯ.
• คำสรรพนาม    n. คำที่ใช้แทนคำนาม ตัวอย่างการใช้: การเลือกใช้คำสรรพนามในภาษาไทยนั้นต้องคำนึงถึงปัจจัยทางสังคมด้วย
• ไม่ใช่บุรุษสรรพนาม    ไม่มีลักษณะของมนุษย์ ไม่ใช่ส่วนตัว
• สรรพคราส    น. สุริยุปราคาหมดดวง.