ซึ่งร้องไห้ คือ

• ซึ่งร่ําไห้

• ซึ่ง     ส. คำใช้แทนนามหรือข้อความที่อยู่ข้างหน้า เช่น บ้านของเขาอยู่ในป่าซึ่งห่างจากชุมชน. บ. คำสำหรับนำหน้านามที่เป็นผู้ถูกกระทำ เช่น
• ร้อง     ก. เปล่งเสียงดัง, โดยปริยายหมายถึงออกเสียงดังเช่นนั้น เช่น ฟ้าร้อง จักจั่นร้อง, ( ปาก ) ใช้หมายความว่า ร้องเพลง ร้องไห้ ก็มี
• ร้องไห้     ก. อาการที่น้ำตาไหลเพราะประสบอารมณ์อันแรงกล้า เช่น เจ็บปวด เศร้าโศก ดีใจ, บางทีใช้ว่า ร้อง คำเดียว หรือใช้เข้าคู่กับคำ ร้องห่ม เป็น ร้องห่มร้องไห้
• อง     น. คำนำหน้านามของบุคคลซึ่งเป็นเชื้อพระวงศ์ของกษัตริย์ญวน เช่น องเชียงสือ องเชียงชุน,
• ไห     น. ภาชนะเคลือบดินเผา มีปากเล็ก ก้นเล็ก กลางป่อง สำหรับใส่กระเทียมดองหรือเกลือเป็นต้น.
• ไห้     ( วรรณ ) ก. อาการที่น้ำตาไหลเพราะประสบอารมณ์อันแรงกล้า เช่น ไห้ร่ำรักลูกไท้ ไห้บ่รู้กี่ไห้ ลูกแก้วกับตน แม่เอย. ( ลอ ), มักใช้เข้าคู่กับคำ ร้อง
• ซึ่งรู้สึกจะร้องไห้    อยากร้องไห้
• ซึ่งร้องไห้ฟูมฟาย    ซึ่งอ่อนไหว
• นางร้องไห้    น. หญิงที่ทำหน้าที่หรือรับจ้างร้องไห้คร่ำครวญถึงคุณความดีของผู้ตาย.
• แกล้งร้องไห้    แกล้งปาดน้ําตา
• ระยะเสียงร้องไห้    ระยะได้ยินเสียงร้องไห้
• ส่งเสียงร้องไห้    คร่ําครวญ สะอื้นสะอื้น
• เสียงร้องไห้กระซิกๆ    เสียงร้องคร่ําครวญ
• ซึ่งร่ําไห้    ซึ่งร้องไห้
• ซึ่งไหล    มีมากเกิน ย้อย ไปคล่องแคล่ว ไปยังราบรื่น