ซึ่งร่ําไห้ คือ

• ซึ่งร้องไห้

• ซึ่ง     ส. คำใช้แทนนามหรือข้อความที่อยู่ข้างหน้า เช่น บ้านของเขาอยู่ในป่าซึ่งห่างจากชุมชน. บ. คำสำหรับนำหน้านามที่เป็นผู้ถูกกระทำ เช่น
• ร่ํา     พร่ํา รําพัน
• ร่ําไห้     คร่ําครวญ โอดครวญ น้ําตาคลอ กันแสง กําสรวล ครวญ ร้องไห้ รําพัน สะอื้น โหยไห้ ครวญคราง ร้องครวญ เป่าปี่ ร้อง ครวญถึง ฟูมฟาย
• ไห     น. ภาชนะเคลือบดินเผา มีปากเล็ก ก้นเล็ก กลางป่อง สำหรับใส่กระเทียมดองหรือเกลือเป็นต้น.
• ไห้     ( วรรณ ) ก. อาการที่น้ำตาไหลเพราะประสบอารมณ์อันแรงกล้า เช่น ไห้ร่ำรักลูกไท้ ไห้บ่รู้กี่ไห้ ลูกแก้วกับตน แม่เอย. ( ลอ ), มักใช้เข้าคู่กับคำ ร้อง
• ซึ่งร้องไห้    ซึ่งร่ําไห้
• ซึ่งรักษาไม่ได้    ซึ่งรักษาไม่หาย ซึ่งไม่มีทางรักษา ซึ่งทําให้ถึงตาย
• ซึ่งรักษาไว้    ซึ่งยึดไว้ ซึ่งกักกัน ซึ่งสงวนไว้ มีความทรงจำดี มีอำนาจกันไว้ สามารถเก็บไว้ได้ดี
• ซึ่งรักษาไว้ได้    ซึ่งป้องกันได้ ยึดถือได้
• ซึ่งมีน้ําตาไหล    ซึ่งมีน้ําตาคลอ เกี่ยวกับน้ําตา
• ซึ่งไม่เอาไหน    ขี้เกียจ ซึ่งใช้การไม่ได้ ซึ่งไม่ได้เรื่อง ซึ่งไร้ประสิทธิภาพ
• ซึ่งรู้สึกจะร้องไห้    อยากร้องไห้
• ซึ่งร้องไห้ฟูมฟาย    ซึ่งอ่อนไหว
• ช่วงเวลาที่กําลังร่ําไห้    ช่วงเวลาที่กําลังร้องไห้
• เผาไหม้อย่างรุนแรง    เผาเป็นจุณ