ซึ่งร่าเริง คือ

• ซึ่งมีชีวิตชีวา

• ซึ่ง     ส. คำใช้แทนนามหรือข้อความที่อยู่ข้างหน้า เช่น บ้านของเขาอยู่ในป่าซึ่งห่างจากชุมชน. บ. คำสำหรับนำหน้านามที่เป็นผู้ถูกกระทำ เช่น
• ร่า     ว. อาการที่แสดงให้เห็นว่าเบิกบานเต็มที่ เช่น หัวเราะร่า ยิ้มร่า; เปิดเต็มที่ (ใช้แก่อาการที่เห็นจะแจ้งหรือเปิดเผยเต็มที่) เช่น ประตูเปิดร่า
• ร่าเริง     ว. สนุกสนาน, เบิกบานใจ, ยิ้มแย้มแจ่มใส.
• เริง     ว. ระเริง, ร่าเริง.
• ริ     ก. เริ่มคิดหรือทำแปลกจากปรกติ (มักใช้ในทางไม่ดี) เช่น ริสูบบุหรี่ ริเที่ยวกลางคืน, ริอ่าน ก็ว่า.
• อย่างร่าเริง    อย่างเบิกบาน ร่าเริง อย่างมีความสุข โดยไม่อนาทรร้อนใจ อย่างสนุกสนานรื่นเริง อย่างมีชีวิตชีวา อย่างมีความสุขและมองโลกในแง่ดี อย่างเบิกบานใจ เต็มไปด้วยชีวิตชีวา อย่างร่างเริง อย่างสนุกสนาน อย่างสดใส อ
• ร้องอย่างร่าเริง    กระโดดโลดเต้นอย่างรวดเร็ว ร้องเพลงเป็นจังหวะ
• เล่นอย่างร่าเริง    กระทำด้วยความร่าเริง กระโดดโลดเต้น การเล่นซน ขี่ม้าด้วยท่าผึ่งผาย เดินป้อ เล่นซน
• ซึ่งรู้ถึง    ซึ่งมีพิจารณญาณ ซึ่งรับรู้ ดูcognizant ตะหนักถึง ทราบ รู้ตัว
• ซึ่งเร่งรีบ    ซึ่งฉุกละหุก ที่ขัดจังหวะในสถานการณ์ที่มีพิธีรีตอง
• สําเริง    รื่นเริง ร่าเริง สําเริงสําราญ
• ซึ่งรบเร้า    ที่เรียกร้อง
• ซึ่งรับรู้ได้เร็ว    ซึ่งเข้าใจได้เร็ว
• ไม่ร่าเริง    ไม่เบิกบาน ไม่มีเสียงโห่ร้องสนับสนุน เฉื่อยชา เซื่องซึม เมินเฉย ไม่กระตือรือร้น ไม่มีชีวิตชีวา ไม่เอาใจใส่ ไม่สนุกสนาน ไม่สดชื่น ไม่สดใส ไม่แจ่มใส
• หลงระเริง    v. หลงในความสนุกสนาน ตัวอย่างการใช้: เด็กต่างจังหวัดบางคนเมื่อเข้ามาเรียนในกรุง ก็หลงระเริงกับแสงสีจนเกือบจะเสียคน