ประจิม คือ

• น. ทิศตะวันตก.

• ปร     ปะระ-, ปอระ- ว. อื่น, ใช้เป็นบทหน้าสมาส เช่น ปรปักษ์ ปรโลก. ( ป. ).
• ประ     ปฺระ ใช้เติมหน้าคำอื่นเพื่อให้คำหนักแน่นขึ้น เช่น ชิด เป็น ประชิด, ท้วง เป็น ประท้วง; คำที่แผลงมาจาก ผ เช่น ผทม เป็น ประทม แล้วแผลง ประ เป็น บรร
• ระ     ก. กระทบเรียดไป เช่น เอาไม้ระรั้วสังกะสี.
• จิ     ( แบบ ) ก. จะ เช่น จิปากทั้งลิ้นล้า เพื่อเจ้าเจียรจันทร์. ( ทวาทศมาส ).
• ทิศประจิม    ตะวันตก ทิศตะวันตก ประจิม
• มีประจุบวก    มีสีถูกต้อง มีอยู่จริง ได้ผลบวกของพยาธิสภาพ
• มีประจําเดือน    ช่วงมีรอบเดือน ตกเลือดประจําเดือน
• ผู้มีรายได้ประจำ    n. ผู้หาเลี้ยงชีพตัวเองได้ โดยมีรายรับประจำเดือน ตัวอย่างการใช้: การสร้างชุมชนให้เข้มแข็งหมายความว่า การสร้างคนในชุมชนมีอาชีพ เป็นผู้มีรายได้ประจำ เพื่อทำให้ครอบครัวอบอุ่นไม่มีปัญหา และเ
• มีประจำเดือน    ทุกข์ทรมาน ป่วย ไม่สบาย มีระดู มีเมนส์ มีรอบเดือน
• ไม่มีประจุไฟฟ้า    เป็นกลาง
• ไอออนที่มีประจุลบ    อะตอมหรือกลุ่มอะตอมที่มีประจุลบ
• ประจง    ก. บรรจง, ทำให้ดี.
• ประจญ    ปฺระจน ก. ต่อสู้, สู้รบ, ต้านทาน, ผจญ ก็ว่า.
• ประจบ    ๑ ก. บรรจบ, เพิ่มให้ครบจำนวน, เช่น มีสลึงพึงประจบให้ครบบาท; จดกัน, ใกล้ชิดติดต่อกัน, เช่น ปูกระดานให้ประจบกัน ทาง ๒ สายมาประจบกัน, ทำให้เข้ากันสนิท เช่น ติดกรอบหน้าต่างให้มุมประจบกัน. ๒ ก. พูดหรือทำ
• ประจักษ    ว. ปรากฏชัด อาจเป็นทางตาหรือใจก็ได้ เช่น ประจักษ์แก่ตา ประจักษ์แก่ใจ. (ส. ปฺรตฺยกฺษ; ป. ปจฺจกฺข).

• ยอดฝีมือแดนประจิมอย่างท่าน เก่งกาจขนาดไหน
• เป็นคุณไสยจากแดนประจิม มาปลุกเสกคนตาย
• ถูกคุณไสยชนิดหนึ่งจากแดนประจิม
• ผู้พิทักษ์วายุแห่งประจิมทิศ
• และเดินทางไปสู่ประจิมทิศ